216 meter en grotten
Door: Johan en Martin
Blijf op de hoogte en volg Johan en Martin
18 Juni 2012 | Zuid-Afrika, Oudtshoorn
Hello there Dear everybody! Hier weer een verslag van onze belevenissen de afgelopen twee dagen. Met 1 dag het leven aan een elastisch draadje....
Zondag 17 juni 2012
Vroeg er weer uit, want vandaag een lange route voor de boeg. We hadden gisteren al uitgecheckt en Stephanie had alvast een dienblad met van alles en nog wat voor het ontbijt klaar gezet, zodat we sochtends vroeg konden vertrekken. Rond 07.00 uur rijden we weg en als we voorbij de pier van Port Elizabeth rijden, komt net de zon op achter de zee, is dat geen goed begin van de dag? We moeten ongeveer 200 km rijden voor de eerste stop, Tsitsikamma National Park. Dit park is een groot bos aan de zee met ruige strandkliffen en ruig water dat keihard tegen de kliffen ramt. Ook kun je diverse trails lopen. Wij lopen de Mouth trail die leid naar de stormsrivier met zijn lange Suspension Bridge ( touw brug ). We lopen op houten vlonders die omhoog en naar beneden leiden en dwars door een jungle. Dan doemt ineens de brug op en hij loopt van de ene berg naar de andere en dan over de stormsrivier, erg mooi! En zo met de zon erop nog mooier dan op plaatjes. We lopen ( lees wiebelen ) eroverheen en daarna terug en dan moet je over nog twee kleine touw bruggen. Ook zie je hier veel Dassies, een soort van opgeblazen hamsters, heel leuk! We lopen de trail weer terug en rijden dan nog wat door het mooie groene park en bekijken nog de zee die mooi blauw is en dan zo tegen de rotsen beukt. Dan zoeken we rond 12.15 de uitgang op en rijden iets verder. In dit park is namelijk de hoogste brug van Afrika, Bloukrans Bridge en die is 216 meter hoog. En wat kun je hier vanaf doen.... Bungeejumpen!! We rijden ernaartoe en ik ben vast beraden het te doen, maar eenmaal aangekomen en bij het zien van de errruggg hoge brug gaat m'n hart tekeer. We lopen naar het kantoor waar je je moet aanmelden en ja hoor we betalen en om 13.00 uur ben ik aan de beurt. Bij het kijken naar andere springers word ik al zenuwachtig, maar ik wil het echt heel graag doen. M'n eerste keer en dan ook nog van de hoogste brug ter wereld waar je kan bungee jumpen, gelijk dan ook maar goed doen toch? Rond 12.45 lopen we ( 2 andere gekken doen het ook... ) met een jongen mee naar de brug. Je loopt dan onder de brug over een ijzeren grote rand waaronder je diepte van 216 meter ziet en met elke stap naar het midden van de brug ( 108 meter lopen ) voel je je hart steeds sneller gaan. Aangekomen waar de sprong gaat plaats vinden hebben ze een DJ staan en opzwepende muziek staat hard aan. Eerst springen de twee anderen en dan word ik geroepen om me gereed te maken. M'n hart gaat tekeer als een dolle, m'n voeten worden vast gebonden, harnass strak om en dan het grote elastieke touw die aan m'n voeten als laatste word vastgemaakt. Is dat elastiek mijn verschil tussen te pletter vallen of weer omhoog bumpen? Slik.... Dan zet ik nog twee stappen en sta ik met m'n voeten op de rand, kijk naar beneden en wat is dat diep, hoor in de verte aftellen Five, Four, Three, Two, One, Jump! Dan zie ik oppeens de diepte op me af komen en besef ik dat ik ben gesprongen.... De wind die suist en de bomen en het beekje onder me komen steeds dichterbij.... Wooohhhhh wat gaat dat hard en dan oppeens worden m'n voeten uit m'n lijf naar boven getrokken en volgt m'n lichaam, het elastiek bungeet me weer omhoog, en Wowww wat is dit gaaf en Oh als het touw maar niet breekt, wat doe ik nou?, knettergek, super gevoel, ik juich en blijf dan na vele keren omhoog gebungeet te zijn rustig hangen met m'n kop naar de diepte en dan een adrenaline stoot, WOWWWW! YESSS I DID IT! Ik hoor Mart in de verte ook juichen en klappen. Dan word ik naar boven gehezen en word je onthaald als een held, met gave muziek en iedereen die je high fives geeft! M'n benen trillen en ben blij als ik helemaal stil en veilig sta. Teruglopend naar waar Mart staat begint het besef door te dringen wat heb ik gedaan, wat gaaf en ook best eng. Mart is blij als ie me weer even kan vasthouden en is trots op me, en blij dat ik terug ben hihi. We kopen de foto's en dvd van mijn sprong en dan zoeken we de auto weer op, we moeten nog ongeveer 200 km rijden via de tuinroute naar George, waar we vanavond willen slapen als goed uitgangspunt voor morgen. De tuinroute is echt prachtig en was het bij de brug in de bergen nog een bewolkt, nu komt het zonnetje alweer door de wolken heen. We rijden via de prachtige plaatsen Knysna ( waar we de Heads bezoeken, twee bergen die via de zee een toegangspoort zijn naar de lagune van Knysna, erg mooi. ), Sedgefield en Welderness. In al deze plaatsen staan mooie huizen en die liggen allemaal in groene bergen en de stadjes doen totaal niet Afrikaans aan en zijn zeer gezellig. We komen aan in George en is het begonnen met regenen. We zoeken de B&B ( Acorn ) op die we vooraf hadden uitgezocht en bij het laten zien van de echt prachtige kamer met een mooi bed en een bad met whirlpool nemen we de kamer. De aardige man die ook weer grappig Afrikaans spreekt geeft ons de sleutels en vanavond kijken wij Oranje in een prachtige kamer. We gaan allebei in bad met de stralen en daarna eten we wat en bellen we onze liefste moedertjes weer even om hun stem te horen. Het kijken van oranje in Zuid Afrika heeft niets gebracht en we gaan roemloos tenonder, Drama! Gelukkig zitten we hier en gaan wij gewoon weer heerlijk verder met onze vakantie.
Maandag 18 juni 2012
Bij het wakker worden horen we het al meteen, het regent en niet zo'n beetje ook. We frissen ons op en genieten van het ontbijt in Acorn. Ook deze B&B is mooi ingericht met oude elementen. We pakken alles in en stoppen de koffers in de stromende regen in de auto. We tanken eerst en rijden dan richting ons volgende bestemming, Oudtshoorn. Dit stadje op 90 km rijden is de Struisvogelhoofdstad van de wereld en hier liggen ook de Cango Caves. Door de regen hebben we de plannen iets gewijzigd. We bezoeken eerst de Cango grotten. De weg naar Oudtshoorn is trouwens wel weer mooi en al zien we weinig van de vele bergen, we kunnen ons voorstellen hoe dit eruit ziet met droog weer. Rond 10.15 uur komen we bij de grotten waar we om 11.00 uur een tour hebben. We drinken eerst nog wat thee en koffie om warm te worden, want het is ook best koud. Om 11.00 uur betreden we de grotten en horen we eerst dat hier de bosjesmannen vroeger leefden en zie je Bosjesman ( San Art ) tekenen in het begin van de grot, waar ze leefden. Dan lopen we verder naar de zes ruimtes die wij bezoeken. Je kunt ook een tour doen die verder gaat, maar dan moet je echt kruipen en door hele nauwe grotten heen, de zo geheten Adventure Tour, maar die laten we maar aan ons voorbij gaan. Na ongeveer anderhalf uur is de tour afgelopen en het blijft altijd prachtig wat je in al die grotten ziet. We hebben er al meerdere bezocht in andere landen, maar nergens waren ze zo groot als hier. Bij het naar buiten komen regent het nog steeds en daardoor gaat de Ostrich ( struisvogel ) Farm niet door omdat de vogels allemaal kletsnat zijn. Je hebt hier meerdere farms, maar is met die regen echt niet te doen. We rijden richting de Guesthouse die we vooraf al hadden geboekt, Terra Bianca. Het is een leuk wit huisje met mooie beelden, alleen het zwembad is in geen maanden gebruikt zo te zien... De man ( real creepie gay... ) die hier ook woont laat onze kamer zien en die is in 1 woord geweldig mooi! Ook deze kamer is weer met zoveel smaak en details ingericht. Ook hangen er overal mooie shutters, iets wat wij thuis ook wel zouden willen... Ook worden we uitgenodigd om vanavond een wijntje te drinken, maar weten nog niet of we dat doen. Rond 14.00 is het gestopt met regenen en is het droog. We gaan naar het stadje waar opvallend veel zwervers rondlopen. We vergeten af en toe echt dat we in Afrika zijn, omdat de plaatsjes die we aandoen ook veel weg hebben van Amerika. Niet dat die zwervers iets met Afrika te maken hebben hoor, begrijp me niet verkeerd haha. We eten wat en rijden daarna toch maar naar de Struigvogel Farm om te kijken wat de mogelijkheden voor morgen zijn. Om 08.00 uur zijn ze open en als het droog is kunnen we het bezoeken, dus afwachten. Op de terugweg naar Terra Bianca even gestopt bij het spannendste verkeersbord van Afrika.... Vanavond gaan we uit eten bij steakhouse Spur, waar Mart een heerlijke biefstuk en ik spare-ribs eet en allebei natuurlijk een lekker toetje. Morgen dus kijken voor de Farm en anders reizen we meteen de lange reis af die al op de route stond naar Hermanus. We will see tomorrow.
Nog twee dagen voordat we Kaapstad bereiken voor ons laatste hoofdstuk van de reis. Hopelijk klaart het weer op al hebben we tot nu toe natuurlijk niets te klagen gehad. Tot snel met weer een nieuwe update.
Dikke kus voor allemaal van ons!
Zondag 17 juni 2012
Vroeg er weer uit, want vandaag een lange route voor de boeg. We hadden gisteren al uitgecheckt en Stephanie had alvast een dienblad met van alles en nog wat voor het ontbijt klaar gezet, zodat we sochtends vroeg konden vertrekken. Rond 07.00 uur rijden we weg en als we voorbij de pier van Port Elizabeth rijden, komt net de zon op achter de zee, is dat geen goed begin van de dag? We moeten ongeveer 200 km rijden voor de eerste stop, Tsitsikamma National Park. Dit park is een groot bos aan de zee met ruige strandkliffen en ruig water dat keihard tegen de kliffen ramt. Ook kun je diverse trails lopen. Wij lopen de Mouth trail die leid naar de stormsrivier met zijn lange Suspension Bridge ( touw brug ). We lopen op houten vlonders die omhoog en naar beneden leiden en dwars door een jungle. Dan doemt ineens de brug op en hij loopt van de ene berg naar de andere en dan over de stormsrivier, erg mooi! En zo met de zon erop nog mooier dan op plaatjes. We lopen ( lees wiebelen ) eroverheen en daarna terug en dan moet je over nog twee kleine touw bruggen. Ook zie je hier veel Dassies, een soort van opgeblazen hamsters, heel leuk! We lopen de trail weer terug en rijden dan nog wat door het mooie groene park en bekijken nog de zee die mooi blauw is en dan zo tegen de rotsen beukt. Dan zoeken we rond 12.15 de uitgang op en rijden iets verder. In dit park is namelijk de hoogste brug van Afrika, Bloukrans Bridge en die is 216 meter hoog. En wat kun je hier vanaf doen.... Bungeejumpen!! We rijden ernaartoe en ik ben vast beraden het te doen, maar eenmaal aangekomen en bij het zien van de errruggg hoge brug gaat m'n hart tekeer. We lopen naar het kantoor waar je je moet aanmelden en ja hoor we betalen en om 13.00 uur ben ik aan de beurt. Bij het kijken naar andere springers word ik al zenuwachtig, maar ik wil het echt heel graag doen. M'n eerste keer en dan ook nog van de hoogste brug ter wereld waar je kan bungee jumpen, gelijk dan ook maar goed doen toch? Rond 12.45 lopen we ( 2 andere gekken doen het ook... ) met een jongen mee naar de brug. Je loopt dan onder de brug over een ijzeren grote rand waaronder je diepte van 216 meter ziet en met elke stap naar het midden van de brug ( 108 meter lopen ) voel je je hart steeds sneller gaan. Aangekomen waar de sprong gaat plaats vinden hebben ze een DJ staan en opzwepende muziek staat hard aan. Eerst springen de twee anderen en dan word ik geroepen om me gereed te maken. M'n hart gaat tekeer als een dolle, m'n voeten worden vast gebonden, harnass strak om en dan het grote elastieke touw die aan m'n voeten als laatste word vastgemaakt. Is dat elastiek mijn verschil tussen te pletter vallen of weer omhoog bumpen? Slik.... Dan zet ik nog twee stappen en sta ik met m'n voeten op de rand, kijk naar beneden en wat is dat diep, hoor in de verte aftellen Five, Four, Three, Two, One, Jump! Dan zie ik oppeens de diepte op me af komen en besef ik dat ik ben gesprongen.... De wind die suist en de bomen en het beekje onder me komen steeds dichterbij.... Wooohhhhh wat gaat dat hard en dan oppeens worden m'n voeten uit m'n lijf naar boven getrokken en volgt m'n lichaam, het elastiek bungeet me weer omhoog, en Wowww wat is dit gaaf en Oh als het touw maar niet breekt, wat doe ik nou?, knettergek, super gevoel, ik juich en blijf dan na vele keren omhoog gebungeet te zijn rustig hangen met m'n kop naar de diepte en dan een adrenaline stoot, WOWWWW! YESSS I DID IT! Ik hoor Mart in de verte ook juichen en klappen. Dan word ik naar boven gehezen en word je onthaald als een held, met gave muziek en iedereen die je high fives geeft! M'n benen trillen en ben blij als ik helemaal stil en veilig sta. Teruglopend naar waar Mart staat begint het besef door te dringen wat heb ik gedaan, wat gaaf en ook best eng. Mart is blij als ie me weer even kan vasthouden en is trots op me, en blij dat ik terug ben hihi. We kopen de foto's en dvd van mijn sprong en dan zoeken we de auto weer op, we moeten nog ongeveer 200 km rijden via de tuinroute naar George, waar we vanavond willen slapen als goed uitgangspunt voor morgen. De tuinroute is echt prachtig en was het bij de brug in de bergen nog een bewolkt, nu komt het zonnetje alweer door de wolken heen. We rijden via de prachtige plaatsen Knysna ( waar we de Heads bezoeken, twee bergen die via de zee een toegangspoort zijn naar de lagune van Knysna, erg mooi. ), Sedgefield en Welderness. In al deze plaatsen staan mooie huizen en die liggen allemaal in groene bergen en de stadjes doen totaal niet Afrikaans aan en zijn zeer gezellig. We komen aan in George en is het begonnen met regenen. We zoeken de B&B ( Acorn ) op die we vooraf hadden uitgezocht en bij het laten zien van de echt prachtige kamer met een mooi bed en een bad met whirlpool nemen we de kamer. De aardige man die ook weer grappig Afrikaans spreekt geeft ons de sleutels en vanavond kijken wij Oranje in een prachtige kamer. We gaan allebei in bad met de stralen en daarna eten we wat en bellen we onze liefste moedertjes weer even om hun stem te horen. Het kijken van oranje in Zuid Afrika heeft niets gebracht en we gaan roemloos tenonder, Drama! Gelukkig zitten we hier en gaan wij gewoon weer heerlijk verder met onze vakantie.
Maandag 18 juni 2012
Bij het wakker worden horen we het al meteen, het regent en niet zo'n beetje ook. We frissen ons op en genieten van het ontbijt in Acorn. Ook deze B&B is mooi ingericht met oude elementen. We pakken alles in en stoppen de koffers in de stromende regen in de auto. We tanken eerst en rijden dan richting ons volgende bestemming, Oudtshoorn. Dit stadje op 90 km rijden is de Struisvogelhoofdstad van de wereld en hier liggen ook de Cango Caves. Door de regen hebben we de plannen iets gewijzigd. We bezoeken eerst de Cango grotten. De weg naar Oudtshoorn is trouwens wel weer mooi en al zien we weinig van de vele bergen, we kunnen ons voorstellen hoe dit eruit ziet met droog weer. Rond 10.15 uur komen we bij de grotten waar we om 11.00 uur een tour hebben. We drinken eerst nog wat thee en koffie om warm te worden, want het is ook best koud. Om 11.00 uur betreden we de grotten en horen we eerst dat hier de bosjesmannen vroeger leefden en zie je Bosjesman ( San Art ) tekenen in het begin van de grot, waar ze leefden. Dan lopen we verder naar de zes ruimtes die wij bezoeken. Je kunt ook een tour doen die verder gaat, maar dan moet je echt kruipen en door hele nauwe grotten heen, de zo geheten Adventure Tour, maar die laten we maar aan ons voorbij gaan. Na ongeveer anderhalf uur is de tour afgelopen en het blijft altijd prachtig wat je in al die grotten ziet. We hebben er al meerdere bezocht in andere landen, maar nergens waren ze zo groot als hier. Bij het naar buiten komen regent het nog steeds en daardoor gaat de Ostrich ( struisvogel ) Farm niet door omdat de vogels allemaal kletsnat zijn. Je hebt hier meerdere farms, maar is met die regen echt niet te doen. We rijden richting de Guesthouse die we vooraf al hadden geboekt, Terra Bianca. Het is een leuk wit huisje met mooie beelden, alleen het zwembad is in geen maanden gebruikt zo te zien... De man ( real creepie gay... ) die hier ook woont laat onze kamer zien en die is in 1 woord geweldig mooi! Ook deze kamer is weer met zoveel smaak en details ingericht. Ook hangen er overal mooie shutters, iets wat wij thuis ook wel zouden willen... Ook worden we uitgenodigd om vanavond een wijntje te drinken, maar weten nog niet of we dat doen. Rond 14.00 is het gestopt met regenen en is het droog. We gaan naar het stadje waar opvallend veel zwervers rondlopen. We vergeten af en toe echt dat we in Afrika zijn, omdat de plaatsjes die we aandoen ook veel weg hebben van Amerika. Niet dat die zwervers iets met Afrika te maken hebben hoor, begrijp me niet verkeerd haha. We eten wat en rijden daarna toch maar naar de Struigvogel Farm om te kijken wat de mogelijkheden voor morgen zijn. Om 08.00 uur zijn ze open en als het droog is kunnen we het bezoeken, dus afwachten. Op de terugweg naar Terra Bianca even gestopt bij het spannendste verkeersbord van Afrika.... Vanavond gaan we uit eten bij steakhouse Spur, waar Mart een heerlijke biefstuk en ik spare-ribs eet en allebei natuurlijk een lekker toetje. Morgen dus kijken voor de Farm en anders reizen we meteen de lange reis af die al op de route stond naar Hermanus. We will see tomorrow.
Nog twee dagen voordat we Kaapstad bereiken voor ons laatste hoofdstuk van de reis. Hopelijk klaart het weer op al hebben we tot nu toe natuurlijk niets te klagen gehad. Tot snel met weer een nieuwe update.
Dikke kus voor allemaal van ons!
-
18 Juni 2012 - 18:13
Stefan En Rebecca:
He mannen,
Wat gaat het hard....!!! Het laatste hoofdstuk is al weer in zicht.... Ik hoop dat jullie morgen naar de struisvogels kunnen, dat wil je eigenlijk niet missen!
Stoer hoor de bungyjump, je bent ook wel een stoere vent hoor Joh!
Veel plezier nog en we kijken al weer uit naar de volgende update!
x -
18 Juni 2012 - 18:19
Marjolijn:
Wauw wat knap dat je de sprong hebt gewaagd! Hoe stoer is dat. En wat klinkt de reis geweldig. I am so jealous!!! X mar -
18 Juni 2012 - 21:33
Emily:
JEZUS! Wat een lef zeg dat je gesprongen bent. Ik wist helemaal niet dat jullie zulke dingen ook gingen doen, dat is eens wat anders dan sightseeing. Jeetjemina, respect Johan! Ik wil graag de foto's daarvan zien. -
19 Juni 2012 - 04:51
Hans & Roeland:
Martin, je had hem toch wel eerst even die levensverzekeringspolis laten tekenen he, je weet maar nooit, het verschil tussen weer vrij man zijn is een elastiekje lang.
is johan nu een halve meter langer geworden, nu alles weer uitgerekt is, of klaagt hij dat hij zijn ogen niet meer in zijn kassen krijgt.
wat een geluk dat jullie oranje hebben zien spelen, hoeven we dat tenminste niet uit te leggen.
maar jullie missen nu wel het koopje van de week. "oranje tom pouche van de hema 4 voor de prijs van een".
ik snap alleen niet als je jezelf wel van de berg laat vallen, waarom dan niet door de berg kruipen, en als de bosjesmannen daar leefden, hadden jullie daar ook wel kunnen blijven slapen.
maar ok, dan overnachten bij een real creepy gay, en geen wijntje bij hem drinken, niet aardig hoor, dacht hij, hoi twee blanke snoepjes voor mij, doen jullie de deur voor zijjn neus dicht, flauw hoor.
nou jullie laatste kans op een beetje aktie komt er aan. Kaapstad.
neem een paar struisvogel veren mee voor het nachtleven daar.
en doe morgen ook nog maar een struisvogelrun
een foto van dat vreemde verkeersbord had wel aardig geweest hoor.
jongens rustig aan, sluit het waardig als trotse oranje supporters af, -
19 Juni 2012 - 11:33
Robert:
Stoer hoor Johan, voor geen goud zou ik dat doen. Wij hebben toen ook de struisvogels gedaan een leuke race.
Have fun -
19 Juni 2012 - 12:41
Willemien:
Respect Johan!! Wauw, dat je dat durfde! Voor geen miljoen zou ik dat doen.Oke ,nou ook weer niet overdrijven, ik heb mijn leeftijd ook niet echt mee! Ha ha,ha.
Als ik het zo allemaal lees hebben jullie het reuze naar jullie zin, geniet er nog lekker van! Veel plezier nog!!
-
19 Juni 2012 - 16:36
Hans En Roeland:
Ja, nu snap ik waarom er geen plaatje van stond.
zeker de rest van de middag doorgebracht daar.
en maar schrijven over de prachtige uitzichten die jullie onderweg tegenkomen.of waren die stalagtieten soms bij dat bord,toch wel de eer van holland hoog gehouden daar he.
maar toch martin, dat je johan zomaar overboord wou gooien, had denk ik niemand achter je gezocht.
jongens bedankt voor de mail, en maak het lekker bont aan het eind
-
19 Juni 2012 - 18:14
Micky:
nee,heb je het gedaan TERING wat eng.en......
je hebt het overleeft ook nog!
en martin dan???
die scheet tien kleuren zeker?
nou ben benieuwd naar al die verhalen en foto's
xxxx mick -
19 Juni 2012 - 18:32
Janie:
Dat je het hebt gedaan vindt ik niet zo leuk maar goed wie ben ik geschrokken dat je het me vertelde door de telefoon maar goed alles is goed afgelopen dikke kus geniet nog even lekker van alles xxxxxxxx -
19 Juni 2012 - 20:14
Ria:
Jee wat maken jullie veel mee zeg.
Waarschijnlijk word dit jullie mooiste vakantie.
En wat een mooie verslagen iedere keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
