De weg naar Jaipur...

Woensdag 22 maart 2017

Iets voordat onze wekker van 08.15 uur ging zijn we wakker, maar we blijven nog even rustig liggen. We hebben vannacht best goed geslapen gelukkig. Vandaag is een soort van tussendag en zullen we om 10.30 uur opgehaald worden door Redish voor een rit van ongeveer vijf uur naar Jaipur. We douchen en ontbijten eerst en checken dan uit. Redish staat al op ons te wachten en mooi op tijd gaan we de drukke straten van Delhi op. Natuurlijk sluiten we weer aan in de file, maar rijden we al snel een soort van snelweg op de stad uit. We zullen de laatste twee dagen weer terug komen in Delhi dus het is nog geen Goodbye. Onderweg geven we onze ogen weer goed de kost en soms geloven we onze ogen niet. Het blijven voor ons rare situaties en gezichten als er weer bijvoorbeeld een koe midden op de "snelweg" oversteekt en als we een klein busje vol met mensen zien, waarbij ze zelfs bovenop en achterop staan. Ook het toeteren blijft iets raars. Voor alles drukken ze de claxon in, maar we zijn er inmiddels achter dat dat vooral is om aan te geven dat je naast iemand rijd, of dat je ze gaat inhalen. Op een gegeven moment stopt Redish om ons foto's te laten maken van een groepje kamelen die samen met een man in wit gewaad langs de kant loopt en weer iets later stopt ie om ons de gelegenheid te geven om apen te zien en voeren. Apen? Ja Apen. Op een bepaald stuk leven die langs de weg en kun je een hele bak bananen kopen voor 60 roepies, wat ongeveer 90 eurocent is. We delen de bananen uit aan de op het oog tamme en lieve apen, maar we weten beter na wat we in Indonesië hebben meegemaakt haha. Ook deze apen zijn slim. Als ik iets te laag kom trekken ze de bak naar beneden en liggen bijna alle bananen op de grond. Mart en Redish moeten hard lachen. Ook lopen hier weer veel koeien langs de weg. Als ook Mart de rest van de bananen heeft gegeven aan de apen en we nog een mooie foto maken van het prachtige meisje die ze verkoopt rijden we weer verder om even later te lunchen. We eten allebei Indiase Naan. Een soort van dikke pannenkoek. Ik gevuld met knoflook (niet te weinig...) en Mart met boter. Een half uur later rijden we verder en na in totaal 5,5 uur rijden, komen we Jaipur binnen. Vlak voor Jaipur steekt er nog een olifant met iemand op zijn rug over. Jaipur is de hoofdstad van de deelstaat Rajasthan en word ook wel de Roze stad genoemd, omdat veel gebouwen deze kleur hebben. Roze is traditioneel de kleur van gastvrijheid onder de Rajputs. We checken in bij ons hotel en krijgen een mooie ruime kamer met balkon op de derde etage, welke weer mooi uitkijkt op de daken van de stad. We gaan even een kwartiertje rusten als we daarna de straat weer opgaan om Jaipur alvast een beetje te verkennen. Hier ook de enorme drukte, maar doordat de straten veel breder zijn, oogt het minder chaotisch. We springen een Tuk Tuk in en voor 100 roepies brengt die ons dwars door de stad richting Juahari Bazaar. Zo uit de Tuk Tuk hebben we weer een prachtig zicht op het leven in de stad. Eenmaal bij de bazaar stappen we af en lopen we in de drukke, nauwe straatjes met kleurrijke stallen en winkels. In Jaipur worden vooral de kleurrijke Sari's die vrouwen dragen gemaakt en ook de juwelenhandel is hier bekend. De straatjes van de bazaar zijn weer erg druk en weer vinden we het fantastisch. We maken mooie foto's, ook van een aantal verschillende mensen, die voor een lach van ons wel even willen poseren. Ook rijden de brommers en Tuk Tuks weer gewoon dwars door de straatjes langs ons heen. We kijken onze ogen uit en dat doet de lokale bevolking ook naar ons. We zien ook geen andere toeristen. Ook krijgt Mart veel aandacht door zijn brace om zijn knie. Velen vragen what happend? In de hoofdstraat kun je goed zien waarom de stad Pink City word genoemd. Veel gebouwen waaronder de Hawa Mahal (daar morgen meer over) zijn roze. Ook zien we meerdere kappers die aan de muur een spiegel hebben hangen en buiten de mensen knippen. Als we anderhalf uur hebben gelopen door de vele straatjes zoeken we weer een Tuk Tuk die ons weer terug naar ons hotel brengt. Het is inmiddels al weer 18.15 uur. We gaan lekker zitten met koffie en thee op ons balkon en zien op de daken veel kinderen vliegeren in de laatste zonnestralen van de dag. Je hoort de stad beneden toeteren en leven en rond 18.45 uur horen we de moskeeën de mensen omroepen om te komen bidden. Sowieso leven hier de vele gelovigen door elkaar, maar vooral de Hindoes en Moslims zie je het meest. Als de zon onder is frissen we ons op in het grote bad en gaan we eten in het restaurant van ons hotel. Mart neemt een chicken kebab en ik een chicken stroganoff. De kebab zou niet pikant moeten zijn, maar bij de eerste hap van Mart spuugt ie vuur haha. Dan als toetje maar een ijsje om het te blussen en ook deze dag komt zo tot een eind. We doen boven nog een spelletje yathzee op ons balkon terwijl we op straat de vele geluiden horen. Morgen gaan we een dagtour door Jaipur doen, de dagen vliegen weer om maar we genieten er echt van!

Veel liefs vanuit Pink City!