Miyajima en terug naar Tokyo

het zit erop… de reis is klaar en we hebben alles kunnen doen wat we wilden en alles was nog leuker en mooier dan we ons hadden kunnen voorstellen. Hieronder de laatste dag in Miyajima en onze reisdag terug naar Tokyo.

Dinsdag 27 juni 2023

De wekker piept ons wakker en vandaag hebben we onze laatste bezienswaardigheidsdag, want morgen zullen we met de Shinkansen op weg gaan naar Tokyo, maar daar willen we nu nog even niet aan denken. Vandaag gaan we namelijk het eiland Miyajima bezoeken met misschien we de bekendste Torii (toegangspoort tot heiligdom) van Japan.

Het is nog vroeg dus douchen we ons wakker en kleden we ons rustig aan om op pad te gaan. We zoeken de auto op en rijden dan naar Miyajimaguchi Station om de auto te parkeren. Hier kun je voor 500 yen je auto de hele dag parkeren en dan lopen we 5 minuten naar de terminal waarvan de veerboten naar het eiland Miyajima gaan. Voor 370 yen heb je een retour ticket en de overtocht duurt slechts 10 minuten. Rond 09:00 uur lopen we de veerboot op en een 5 minuten later varen we al weg. Zoals gezegd stappen we tien minuten later al uit op het eiland. Miyajima betekend Heiligdomeiland. Op dit eiland vlak voor de kust van Hiroshima en in de Japanse binnenzee vind je een paar mooie en druk bezochte bezienswaardigheden.

We komen aan en lopen van de veerboot af en dan kom je eerst in een straatje met allemaal winkeltjes en eet tentjes. We hebben nog niet ontbeten en dus kopen we de lekkernij van hier op het eiland, de Momiji Manju. Een soort van cakeje in de vorm van een esdoornblad en traditioneel gevuld met rode bonenpasta, maar je hebt ze ook in de smaken Chocola, Pudding en Matcha. We proberen drie smaken. De traditionele, de Chocola en de Pudding en het smaakt heerlijk. We lopen verder richting de grote stenen toegangs Torii. Ook leven hier veel herten die ons ook meteen tegemoet lopen en begroeten. Je loopt als het ware langs de kade. Vooraf hadden we weer in ons hoofd dat het een klein eilandje was, maar het is echt groot en er rijden gewoon auto’s. Dat is het grappige van reizen dat je soms dingen in je hoofd inbeeld, en in het echt is het totaal anders.

Op dit eiland heb je waarschijnlijk de meest gefotografeerde Torii van heel Japan, de Itsukushima Torii. Deze toegangspoort staat in het water, althans als het vloed is. En ook daar hadden we ons niet helemaal op ingelezen, want alswij aankomen staat de Torii bijna helemaal droog en kun je er zo naartoe lopen. Ook heel gaaf. Ook weten we al dat we hem ook in het water zullen zien want het water komt tegen de middag weer terug. We lopen naar de Torii en bekijken hem van dichtbij en maken een paar mooie foto’s. Hierna gaan we wat rondlopen op het eiland en willen we wat vooraf uitgezochte dingen zien. We starten met het lopen naar de Hokoku Shrine met daarbij staand de 5 etages hoge Pagode. Binnen de zonder buitenmuren gebouwde tempel moet je je schoenen uitdoen. Ik kan je zeggen dat na 3 weken reizen en lopen, ze dat beter niet hadden kunnen vragen hahaha. We bekijken alles rustig en lopen dan naar de Pagode. Als we onze schoenen weer aanhebben lopen we verder het eiland naar boven omdat we een mooie overzicht foto van de tempel en de pagode willen maken. De vochtigheidsgraad is al een paar dagen erg hoog, dus zweten doe je zo…

Als we de foto hebben kunnen maken lopen we weerbaar beneden en zoeken we het Omoto Park op. Normaal zouden we nu de kabelbaan opgezocht hebben maar die is helaas dicht wegens onderhoud voor twee weken. Je had dan helemaal de berg Misen op gekund voor een mooi Panorama uitzichten over Miyajima en de andere groene eilanden in de Japanse zee, maar helaas. Na het park lopen we door naar de grootste tempel die hier gebouwd is tegen de berg Misen en die meerdere gebouwen heeft in de hoogte de berg op, de Daisho-in tempel. De meeste toeristen blijven bij het begin waar de Itsukushima tempel is, maar die bezoeken wij later.

De tempel is prachtig gelegen en gaat inderdaad hoog de berg op met meerdere trappen en je vind er diverse gebouwen, vijvers en de 1 nog mooier en indrukwekkender dan de ander. Vooral de tempel met wel honderden lantaarns die branden in een grot was prachtig! Ik moet ook eerlijk zeggen dat je helemaal rustig wordt als je in een tempel bent. Een soort van zen moment, waarschijnlijk ervaren alle gelovige mensen die hier komen om te bidden dit ook zo.

Hierna lopen we naar beneden, terug naar het dorpje om te lunchen maar ons oog valt op een bord met vertaald beste uitzicht en lunch van Miyajima. We lopen de verlaten weg op naar boven en een oude Japanse vrouw roept ons al toe te komen. Eenmaal boven hebben we een fantastisch uitzicht op alles beneden en gebruiken we de lunch bij het super lieve vrouwtje. Haar oudere man stond alles klaar te maken. Zoals gezegd hebben we uitzicht op de Torii, de pagode, de zee en Hiroshima aan de overkant. Geweldig! De vrouw spreekt een beetje Engels en steelt een beetje onze harten, wat een schat!

Dat vandaag ook weer de tijd vliegt blijkt wel dat het alweer na enen is en dus besluiten we naar beneden te lopen en via een ijsje en de vele winkeltjes bekijken we de Rode Torii poort die nu helemaal in het water ligt. Erg mooi!! Ook laten we een prachtige foto van ons twee maken met de poort op de achtergrond en daarna bezoeken we als laatste de meest bezochte tempel hier, de Itsukushima Shrine. De ligt op rood oranje stijgers en heeft een mooi uitzicht op de Torii en het water. Wel is het erg druk… nadat we deze bekeken hebben lopen we richting de veerboten en hebben we een goede indruk gekregen van dit eiland. Ook zijn we weer goed gekleurd en verbrand. Als we weg lopen hebben we beide het gevoel een dagje strand te hebben gehad, waarschijnlijk omdat veel ook bij de zee en strand/kade ligt.

De avond gaan we gebruiken om nog een keer tussen de gewone Japanners uit eten te gaan. Ik moet een kleine aanpassing maken op een vorig verslag. In Osaka heb ik Okonomiyaki gegeten en zei ik dat het gerecht uit Osaka kwam, maar dat blijkt Hiroshima te zijn. Je hebt hier een gebouw met op elke etage een aantal van de beste Okonomiyaki tentjes en dus rijden we in de avond naar de binnenstad. Als we de auto weer geparkeerd hebben zoeken we het gebouw op en normaal hadden we hier zo langs gelopen. Het gebouw heet Okonomimura. Uiteindelijk gaan we zitten op de derde etage bij een tentje. Het leuke aan veel Japanse restaurantjes is, is dat je met z’n allen om de bakplaat zit te eten,te zoals nu. Ik bestel de Okonomiyaki en Mart besteld Gyoza (Dumplings) en Hiroshima kip. Mart is helemaal gek van de Gyoza. De kok maakt het recht voor je neus en tezamen met alle andere mensen eet je het heerlijke gerecht op. We genieten er extra van omdat dit toch de laatste momenten van het Japanse leven zijn die we meemaken. Nadat onze buiken weer zijn gevuld, betalen we en lopen we weer richting de auto. We rijden maar het hotel en gaan nog even wat tv kijken en gaan dan slapen. Morgen terug richting Tokyo… we hebben er allebei geen zin in.

Woensdag 28 juni 2023

Geen wekker en toch zijn we vroeg wakker. We hoeven vandaag pas voor 11:00 uur de auto in te leveren, dus doen we het nog even rustig aan alvorens we rond 09:30 uur de auto voor de laatste keer met de koffers inladen en eerst op weg rijden naar een bakkertje waar we weer lekkere broodjes halen en rustig opeten als ontbijt. En hierna moeten we dan toch echt de huurauto inleveren. Het liefst hadden we nog verder gereden en Japan nog verder bekeken, maar dat zit er helaas niet in.

We tanken de auto vol en dan rijden we naar Nippon CAR Rental. We hebben deze vakantie ongeveer 2400 kilometer gereden en dat ging eigenlijk helemaal super, op 1 keer bijna spookrijden na… Als we aankomen bij het verhuurbedrijf en de koffers uitladen komt er een man aan die alleen Japans kan en met Google Translate begrijpen we hem. We moeten alles weer inladen en achter hem aanrijden naar het inleverpunt. Hij rijdt met z’n busje waar andere mensen instappen voor ons en dan zet ie hem gewoon in z’n achteruit en rijd ie zo tegen onze wagen aan…. Wat doet ie nou? We stappen uit en de man staat een beetje te trillen en verontschuldigt zich hevig, maar gelukkig is er niets te zien. Bij hem wel een beetje. Hierna rijden we achter hem aan en moeten beide hard lachen. Zijn we zo netjes op de auto, rijd het bedrijf hem zelf bijna een deuk erin. We leveren uiteindelijk de auto in, betalen de gemaakte tol kosten en worden dan door dezelfde man naar het trein station van Hiroshima gebracht. Want er wacht toch nog 1 iets waar we ook naar uitkeken en zin in hebben, het rijden in misschien wel de snelste trein, de Shinkansen.

We kopen de tickets van Hiroshima naar Tokyo en zoeken dan de Shinkansen op, er gaat er al 1 over 20 minuten en we besluiten om die gewoon te nemen. We konden er ook 1 over een uur nemen, maar als we toch moeten dan maar meteen op weg richting de grootste stad ter wereld terug gaan, Tokyo. De Shinkansen wordt ook wel Bullet Train genoemd wat Kogel Trein betekend. De naam dankt de trein aan zijn gestroomlijnde uiterlijk en de topsnelheden die hij bereikt. De voorkant word ook wel eendenbek genoemd.

We nemen plaats en precies om 11:03 rijdt de trein weg en zit ie al gauw op hoge snelheid en zien we Hiroshima aan ons voorbij schieten. De trein stopt op Okayama, Himeji, Kobe, Osaka, Kyoto, Nagoya, Yokohama en uiteindelijk Tokyo. Met het passeren van de diverse steden waar we ook zijn geweest dwalen de gedachten af naar alles wat we daar gezien en gedaan hebben en hoe snel het is gegaan. Wat dat betreft raast de trein ons langs alle steden en is onze reis ook zo voorbij geraasd. Na 4 uurtjes komen we aan bij Tokyo Station in Tokyo en halen we eerst even wat te drinken alvorens we de volgende trein naar Narita AirPort moeten pakken. Omdat Hiroshima meer dan 800 kilometer van Tokyo ligt en we daarna nog door moeten naar het vliegveld zijn we dus de hele dag wel zoet met het treinen. De rit van Tokyo Station maar Narita AirPort duurt ook een klein uurtje. Gelukkig vliegen we pas morgen ochtend want als we dat nu nog meteen hadden moeten doen waren we helemaal gaar geweest.

We stappen in de NEX (Narita Express) en tegen 17:15 uur komen we aan waar we drie weken geleden de reis begonnen, Narita AirPort. Kennen jullie het liedje “zullen we het nog een keertje overdoen…” Dat gevoel hebben we een beetje. We hebben echt geen zin om terug te gaan, maar het is niet anders. We willen ook alvast het WiFi kastje inleveren maar helaas zijn ze al dicht en moeten we dat morgen ochtend doen. Ons hotel voor vannacht ligt heel dicht bij het vliegveld, Ana Crown Plaza. Ze hebben een shuttle bus en die brengt ons naar het hotel waar we inchecken en tegen 18:15 uur ploffen we weer op bed. Zo ben je om 11:00 uur in Hiroshima en 7 uur later zijn we weer in Tokyo. Morgen gaan we pas echt vliegen en terug reizen maar vandaag was ook al een beste reisdag om terug te komen in Tokyo. We eten wat makkelijks in het restaurant van het hotel en gaan dan rusten voor de lange reisdag van morgen. En dan zit het er dus echt op… Japan was Fantastisch.

We begonnen en eindigen in Tokyo. De grootste metropool van de wereld met verschillende leuke, gezellige en vreemde wijken. Het super gave karten door de straten van Tokyo en de stad die in de avond nog meer lijkt te leven met de Neon lichten en de drukte. Hierna begon de roadtrip langs mooie tempels, steden en de fantastische natuur met overal waar we reden de groene bergen om je heen. Mount Fuji die zich uiteindelijk in alle glorie liet zien en dan Kamikochi wat inderdaad een paradijs op aarde was. Authentiek Kyoto en naar historisch Hiroshima. De reis was echt ongelooflijk mooi en Japan heeft echt ons hart gestolen in alle opzichten. De mensen zo lief en behulpzaam, het eten wat bijna altijd zalig was en super vers. De restaurants waarin je met meerdere mensen om elkaar heen eet terwijl je eten vers word bereid. Het rijden in Japan ging ook helemaal goed en na onze treinritten van vandaag zijn we zo blij dat we voor de auto hebben gekozen in plaats van de trein, met de auto zie je zoveel meer van het land en maak je zoveel meer mee. Japan, het land wat boven aan Marts wensenlijstje stond qua reizen en wat ben ik blij dat we er zijn geweest. Het was uniek, mooi, prachtig en alles meer. En wat hebben we een mazzel gehad met het weer. Ondanks dat het hier regenseizoen is, hebben we eigenlijk 1 hele dag regen gehad en voor de rest alles gewoon goed kunnen doen. Japan, bedankt dat we je mochten ervaren.

En morgen vliegen we dus terug naar Nederland en eenmaal thuis gaan we de reis proberen in een mooi fotoboek te plaatsen, al kunnen de foto’s nooit overbrengen wat we hebben gezien en meegemaakt.

Voor nu welterusten en jullie bedankt voor het mee reizen, de leuke reacties en pas maar op, want we are coming Home!

Heel veel liefs van de reisjunkies Johan en Martin en tot snel! X