The Great Wall en een warm welkom in Shanghai

Blijf op de hoogte en volg Johan en Martin

07 Juni 2014 | China, Zhabei

Hey lieve allemaal,

De Chinese muur hebben we getrotseerd en dan wordt je hier wallhero genoemd. Nu aangekomen in Shanghai wat veel beloofd....

5 juni 2014

Vandaag de big day for our trip to China. Vandaag staat attractie nummer 1 van China bij ons op het programma, de Chinese muur! We staan vroeg op na gisteren lekker op tijd naar bed te zijn gegaan. Toch hebben we lang nodig om echt wakker te zijn. We douchen weer en het ontbijt gaat erin als ketelapper. Om 08.00 uur worden we opgehaald door Mister Wong en Sandy. We hebben gisteravond nog met Sandy gebeld dat we liever het schema iets omgooien, omdat het vrijdag als het goed is heel slecht weer is, al kunnen alle weerapps zo de prullenbak in omdat ze nooit juist zijn hebben we gemerkt. Vandaag doen we eerst de muur, dan het plein van de Hemelse vrede en dan de Verboden stad. Savonds bezoeken we nog een KungFu show, een goed en vol programma dus. We rijden weg bij het hotel met echt prachtig weer en komen gelijk in de Morning Jam. De grote stad Beijing staat van zeven in de ochtend tot zeven in de avond altijd helemaal vast met het verkeer. Om negen uur zijn we echt uit de stad en rijd Mister Wong ons binnen een uur naar de grote Chines muur. Wij bezoeken het gedeelte bij Mutianyu. Dit deel van de in totaal ongeveer 6000 km lange muur ligt op ongeveer 90 km van Beijing en is niet zo heel toeristisch als dichterbij gelegen delen van de muur. We arriveren ongeveer om tien uur bij de muur en Sandy brengt ons naar het beginpunt. Voordat we bij dit beginpunt zijn loop je eerst langs allemaal souvenierstalletjes die je natuurlijk alles willen slijten. We komen aan bij de cable car die ons naar boven brengt. De kabelbaan brengt ons hoog de bergen in en op het midden zie we eindelijk de muur opdoemen. Wow!! Eenmaal boven hebben we als beginpunt nummer 14. Je kunt vanaf hier lopen over de muur naar eindpunt 23 of beginpunt 6. Wij besluiten om het moeilijkere en steeds hoger gaande gedeelte naar punt 23 te gaan lopen. Deze afstand is ongeveer 2,6 km. Het is prachtig weer, blauwe lucht en bloedheet. Iets wat we merken als we beginnen te lopen. Sommige stukken zijn heel steil en je voelt echt weerstand, maar wat een gaaf idee... We zijn op de muur. Vroeger had je met geschiedenisles het hierover en nu eenmaal volwassen (nou, ja volwassen...) lopen we gewoon op dit enorme bouwwerk. Ongelooflijk!! De Chinese muur slingert duizenden kilometers over enorme heuvels, hoe hebben ze dit vroeger lang geleden ooit zo gemaakt zonder werktuig en machines?? Eenmaal bij punt nummer 20 wordt het steiler en steiler, maar de uitzichten steeds mooier en mooier. We bereiken uiteindelijk moe en met het zweet op ons voorhoofd eindpunt nummer 23. De terugweg gaat iets makkelijker en af en toe hoor en voel je de wind langs je heen gaan. Sommige stukken zijn zo hoog! Na twee uur lopen, klimmen en heel veel foto's komen we weer aan bij punt 14 waar we begonnen en nemen we de kabelbaan weer naar beneden. We lopen langs de stalletjes, waar we iets kopen voor onze souvenierskast en lopen helemaal naar beneden. Het is 12.15 uur en we hadden tussen half 1 en 1 uur afgesproken met Sandy bij de Subway, een broodjeszaak. We nemen allebei een heerlijk en verdiend broodje met wat drinken en na dit te hebben opgegeten (geschrokt...) stappen we de auto weer in bij Mister Wong, wat trouwens een enorme lieve man is, die altijd heel netjes de deuren voor ons opent en altijd lacht. De terugweg gaat sneller dan heen, omdat de files in de middag iets beter te doen zijn en rond 14.00 uur komen we aan bij het plein van de Hemelse vrede, waar we gister zoveel last hadden. Nu zijn we binnen een poep en een scheet op het plein, want het is volgens Sandy bijna nog nooit zo rustig geweest. De ene dag is de andere niet. Het plein van de Hemelse vrede, hier bekend onder de naam Tian'an Menplein is volgens Sandy het grootste plein ter wereld. In het midden staat het mausoleum van keizer Mao. Zo lopend op dit enorme plein in een bloedhitte bedenk je je wel even wat hier 25 jaar geleden zou gebeurt moeten zijn tijdens de studentenprotesten, wat volgens China nooit gebeurt is. Het plein gaat over in de Verboden stad die we meteen bezoeken. De Verboden stad is het paleis geweest van 24 keizers die hier bijna 500 jaar verbeleven. Het wordt de Verboden stad genoemd omdat vroeger het gewone volk dit niet mocht bezoeken tot 1949, toen het werd opengesteld voor het publiek. Het enorme complex is maar liefst nog net geen kilometer lang met allemaal verschillende verblijven en grote binnenplaatsen, dus een stad op zich. We doen er bijna twee uur over, ook omdat Sandy van alles verteld over de Qin, Ming, Shin en nog meer Dynasties, waardoor we op een gegeven moment zoveel hebben gehoord dat we er moe van zijn. (Niet slecht bedoeld). De Verboden stad is groot maar wel heel mooi. Het is vijf uur en we worden dichtbij het theater afgezet voor de show die om 19.30 uur begint. We gaan wat eten bij de grote M, ja Hans kom maar op, maar is pas de tweede keer... Na een beetje tot rust te zijn gekomen tijdens het eten zoeken we hierna de winkels op en komen in een groot winkelcentrum met allemaal kleine zaakjes in 1 grote zaal en van 3 verdiepingen, waar ze van alles verkopen. Van veel nep tot echt. Overal waar we lopen word er geprobeerd ons iets te verkopen en in voor hier goed engels van alles geroepen als je voorbij loopt. Ook klampen sommige meisjes je echt vast om iets te verkopen. Ze laten je bijna niet meer los en kijken zo lief, we worden nog net niet aangerand hahaha. Gelukkig kunnen we heel goed onderhandelen en krijgen soms voor bodemprijzen een paar dingen mee. De prijs begint hoog, maar gewoon weglopen na een prijs te hebben gezegd en ze komen vanzelf terug. We moeten vaak erg lachen om hoe het hier gaat. Om 19.00 staat onze Mister Wong te wachten en brengt ons naar het theater. In het Red Theater speelt al sinds 2005 de voorstelling The legend of KungFu. Het verhaal over een jongen, die monnik wordt en KungFu leert en later de leider wordt, word door veel spelers opgevoerd en is heel mooi. Veel spectakel met mooi muziek en licht. Het duurt iets meer dan een uur en was zeer de moeite waard en na deze fantastische afsluiter zit de dag erop. Mister Wong brengt ons door het donkere Beijing terug naar ons hotel, waar we nog wat drinken en op de kamer nog een film kijken op HBO, waarna we gaan slapen en de dag nog eens overdoen in onze slaap. Het was een super dag met als klapper de Chinese muur!

6 juni 2014

Vandaag gaan we deze wereldstad alweer verlaten. De dagen schieten nu voorbij en uren lijken minuten. We worden vandaag pas om elf uur opgehaald met nog maar 1 ding op het programma, het Olympisch dorp met het Birdsnest stadion. We ontbijten en doen alle ochtendrituelen en rond half elf zitten we beneden uitgecheckt klaar om nog even te internetten. Sandy is ook al wat vroeger en loopt om 10.45 uur al de lobby in. We stappen in bij Mister Wong, nadat we de koffers weer hebben ingeladen. Het weer was trouwens nu wel goed voorspeld, het is grijs en een graad of tien verschil met gisteren. We zijn dus blij dat we alle belangrijke dingen gisteren al hebben gedaan en gezien. Rond twaalf uur komen we aan bij het Olympisch dorp en het grote stadion is van ver te zien. 1 stap buiten de auto begint het te regenen en niet zo'n klein beetje ook. Het komt ineens met bakken uit de hemel, met onweer erbij. Onder paraplu's lopen we via een security check naar het stadion, maar dat voorkomt niet dat we goed nat worden. Eenmaal in het stadion doen we de tour die langs allemaal gebruiksvoorwerpen die tijdens de opening gebruikt zijn komen. Ook bekijken we het mooie grote stadion van binnen en bewonderen hem rustig op een stoeltje. Om 13.00 uur hebben we bij de uitgang afgesproken en dan worden we helaas alweer naar het station gebracht om met de hoge snelheidstrein in vijf uurtjes naar Shanghai af te reizen. We nemen afscheid van Sandy en de lieve Mister Wong en zodra we het treinstation binnen komen, is het weer 1 grote mierennest met mensen. Waar komen ze toch allemaal vandaan? Hadden we eerder al genoemd dat ze zich niets aantrekken van andere mensen, hier op het station botst iedereen gewoon op elkaar en zonder een sorry of iets. We moeten daar echt nog steeds aan wennen, aan de totaal andere cultuur. Mensen hier letten echt alleen op zichzelf en maken zich niet druk om anderen. We eten een broodje met wat drinken en tegen half vier zoeken we de trein op. We mogen alleen nog niet het perron op. Met honderden mensen staan we voor de poortjes te wachten. Om 16.00 uur vertrekt de trein en als al deze mensen nog door de poortjes moeten met controle van kaartje en paspoort.... (Hier koop je een treinkaartje voor de snelheidstrein met je paspoort) 16.40 uur gaan de poortjes open en mensen stormen naar binnen. Wat een toestand en wat lijken ze allemaal druk. De kaartjes en tegelijk paspoort controleren lukt de controleurs dan ook niet. Het is geloof ons echt gekkenwerk zoals dat gaat, waarom niet gewoon mensen al eerder het perron op laten en alles rustig te laten verlopen. Nu is het het betere duw en trekwerk hoe je binnenkomt, we gebruiken onze grote blauwe koffer als schild hahaha. We stappen vijf minuten voordat de trein vertrekt de trein in. Een mooie nette trein en we hebben twee stoelen naast elkaar die je bijna in ligstand kan zetten. Iets over vieren vertrekt de trein. Of alle mensen er in zitten die net boven stonden betwijfelen we. De trein raast soms met meer dan 300 km per uur over het spoor. En zo laten we Beijing, drukke Beijing achter ons en zijn we op weg naar de volgende miljoenenstad, Shanghai. Hier leven nog meer mensen als in Beijing, namelijk 24 miljoen mensen. Dit is de snelstgroeiende stad van China, en het financiele hart van het land. De treinreis verloopt goed en na vijf en een half uur komen we aan in Shanghai. Om 21.35 stopt de hogesnelheidstrein en zoeken we uitgang South op. Hier staat onze volgende en voor deze reis, laatste gids ons weer met onze namen op te wachten. Mart zei al vooraf, wie wordt het nu van de familie na Sandy. Jullie geloven het nooit, maar het is een vrouwelijke gids die luisterd naar de naam Celine! Hoe gek wil je het hebben? Toeval? Hahaha. Als we vragen hoe ze aan die naam komt (een engelse naam kiezen ze hier zelf) zegt ze van Celine Dion... Raar he! (Ons nichtje heet Celine en ook genaamd naar Celine Dion en is de dochter van Sandy, mijn tweelingzus). We lopen met Celine naar de auto en we laden alle koffers in de grote Buick. Eenmaal op de snelweg komt de stad dichterbij en heel veel gebouwen zijn prachtig verlicht. Het is veruit de mooiste stad waar we in China zijn binnen gekomen. Het voelt gelijk goed! We komen aan bij ons hotel, Courtyard Marriott Puxi om ongeveer 22.00 uur en we worden verwelkomd met een drankje. Het is een prachtig hotel en Celine checkt ons in, geeft haar nummer en de kaart met wat me morgen gaan doen. Ze is pas 22 jaar, maar we vinden haar nu al erg proffesioneel overkomen. Bij het inchecken zeggen we tegen de man achter de balie dat we een goede kamer willen en hij zegt, oke komt in orde. We krijgen kamer 1522 en eenmaal de deur open, is het prachtig! Een moderne grote kamer, twee super zachte bedden, ingericht in onze smaak en een grote badkamer met een douche die open is en vanuit de slaapkamer te zien is. In plaats van een muur zit er dus een glazen ruit waaronder je doucht, maar mocht je niet gezien willen worden dan kan je met 1 druk op de knop de ruit ondoorkijkbaar maken. Deze kamer is super luxe en daar mogen wij de laatste drie dagen gebruik van maken. We zijn erg blij en ik denk dat Shanghai zomaar eens heeeel leuk gaat worden. Het begin is in ieder geval veelbelovend.

We gaan er nog goed drie dagen van genieten, omdat we er welbewust van zijn dat het nu echt aftellen geblazen is. Laat jullie weekend in Nederland maar heel lang duren, want dan duurt dat van ons dat hier ook!

Dikke kus van ons vanuit Shanghai!

07 Juni 2014 - 04:41

Tonny Tolenaars:

HOI LIEVE JOHAN EN MARTIN,

JA, OMDAT IK ALTIJD PAS DIEP IN DE NACHT NAAR BED GA, ZAG IK METEEN JULLIE BERICHT

BINNENKOMEN DUS IK BLIJF NOG EVEN OP, OM ALLES RUSTIG TE LEZEN.

DE CHINESE MUUR, SCHITTEREND OM DAAR OP TE LOPEN.

"EVERYBODY WAS KUNG-FU FIGHTING", ALTIJD HANDIG OM DAAR WAT VAN OP TE STEKEN.

GELUKKIG HEBBEN JULLIE DE TREINREIS WEER GOED DOORSTAAN, WAT EEN ONTZETTENDE

DRUKTE OP DAT PERRON!

DE HOTELKAMER OP DE FOTO ZIET ER ZEER LUXE UIT. DAT WORDT LEKKER SLAPEN NOG DE

KOMENDE DRIE DAGEN.

JA, IK HOOP INDERDAAD VOOR JULLIE, DAT DE LAATSTE DRIE DAGEN NOG HEEL LANG ZULLEN

DUREN EN DAT JULLIE NOG VEEL EVENEMENTEN KUNNEN ZIEN EN BELEVEN.

HEEL VEEL PLEZIER IN SHANGHAI JOHAN EN MARTIN, GENIET ERVAN!!

LIEVE GROET VAN TONNY. XXXX

07 Juni 2014 - 06:41

Janie:

NET TERUG VAN SCHIPHOL WAAR WE JOKE , DENNIS EN LINSAY hebben afgezet

DUS GELIJK GELEZEN WAT JULLIE HEBBEN GESCHREVEN

PRACHTIG EN HEEL INDRUKWEKKEND ALLES WAT IK LEES

EN ZO DAT JULLIE ONS NIET VERGETEN HAHAHA NU CELINE NIET TE GELOVEN

LIEVERD GENIET NOG DRIE DAGEN VAN ALLES WAT CHINA TE BIEDEN HEEFT

DIKKE KUS XXXXX

07 Juni 2014 - 07:14

Halonsel:

Nou wat een dag he, een stukje wandelen op een afgebrokkelde muur, maar het valt me mee dat jullie zijn gaan lopen en niet weer een fiets gehuurd, of een riksja die op die muur heen en weer rennen.

Toch wel stiekem een stukje muur meegenomen he, want anders verdwijnt die hoop stenen nooit.
ze zeggen dat je hem zelfs uit de ruimte kan zien, dus toch wel even omhoog gezwaaid he.

Maar uh, maar 2,6 kilometer van de 6000 kilometer gelopen dat is maar 0,04 % van de hele muur, wat is dat nou voor stukkie ik had wel wat meer verwacht van jullie.

en dan beneden eten bij de subway, wat mankeert er toch aan het Chinese voedsel "nummeltje 39 met lijs" zelfs Gordon is er gek op.

tja en de middag, weer Chinese tempels, zijn jullie nu nog niet bekeerd, maar Sandy deed haar best heb ik begrepen.
Savonds eten bij Mr M. ja Johan je weet het al he, jullie zijn gewoon twee verpeste westerse toeristen. Mister Wong ook uitgenodigd, of ging die wel echt eten.

Daarna gaan shoppen, dus nu alleen maar nep A&F in de koffer ?

En hop Met The Nice Mr Wong naar het theater, een beetje cultuur opsnuiven, laat me raden, met een grote kfc box en een big coke gewapend zeker.

Op weg naar een olympisch stadion, 'waarschijnlijk niet om de kilo's er af te krijgen denk ik zo.
En dan klagen over een paar spettertjes, hier wordt het vandaag ook maar 32 graden, dus niet klagen he.

daarna de hsl in, kijk dat is nog is wat met honderden tegelijk de kermis in, mekaar niet eens kwijtgeraakt ? oh nee jullie kijken overal overheen. maar toch gehaald, als is het maar over de hoofden van die arme Chineesjes.

Gaaf he zo´n hsl, net een vliegtuig over de weg.

Nu in Shanghai met Celine (de zus van Johan die een nichtje heeft dat in Beijing woont ? ik snap het niet helemaal, maar dat geeft niet toch) En ??, geen vaste chauffeur meer ? ze waren zeker gewaarschuwd voor jullie.

Bij het hotel vragen om een goede kamer, hoe durven jullie, nou als ik die man geweest was had ik jullie een room met een view gegeven hoor, de machine kamer van de lift, maar een uitzicht dat je dan hebt !!!

Nou nog drie dagen, geniet er maar lekker van, kijk uit voor aardbevingen (ik zeg ook maar wat) hopen dat jullie mooi weer houden daar. Enne ook voor die laatste dagen (je weet het nooit in die havenplaatsen) LAAT DIE KLEINE CHINEESJES MET RUST.

tot de volgende chat

07 Juni 2014 - 08:42