Zo veel moois in South Dakota!

South Dakota met de Black Hills en Badlands National Park zit er alweer op, maar wat hebben we weer veel moois gezien! De afgelopen twee dagen zijn omgevlogen met volgens ons alleen maar hoogtepunten.


Zaterdag 30 mei 2015

We slapen tot de wekker gaat, maar dat is niet echt uitslapen als die om 06.15 uur staat ingesteld. We snoozen nog een keer en dan gaan we eruit om te douchen en ons aan te kleden om aan te schuiven bij het ontbijt. Vandaag ontbijten we bij Penny's Diner, zo'n echte zilveren keet met diner inrichting en neonverlichting. Deze diner hoort bij het hotel. Het ontbijt wat niet bij de overnachting was inbegrepen wordt daar geserveerd. Gisteren bij het inchecken hadden we een leuk gesprek met de eigenaresse die ons een gratis ontbijt gaf. We konden kiezen uit drie ontbijtjes en we kiezen allebei voor de toast, twee spiegeleieren, bacon, hashbrowns en thee of koffie. Zo vroeg op de dag is het al aardig druk in de diner. We eten ons gratis ontbijt helemaal op en met ouderwetse amerikaanse muziek op de achtergrond weet je zeker dat je begin van de dag goed is. We laten een fooi achter en na het tanden poetsen en koffers inladen maken we ons op voor een lange rit met als bestemming The Black Hills of South Dakota. Zoals gister al vermeld is de rit 6,5 uur. Om acht uur rijden we weg met een strakblauwe lucht en de zon. De voorspellingen zijn voor de komende dagen ook aardig goed gelukkig. De rit voert ons door mooie platte velden met veel groen en graan die zo ver zijn als je kan kijken. Overal zie je boerderijen met koeien, paarden en ander vee. Ze noemen dat de Prairie. De staat Wyoming en South Dakota horen bij een aantal staten die ze samen de Prairies noemen. Het oorspronkelijke Amerika. Hier is bijvoorbeeld The Wizzard of Oz en Little house on the Prairies opgenomen. Het is ook heel rustig op de weg want het is zaterdagochtend. We merken al gauw dat de tijd aangegeven op de TomTom niet klopt omdat je harder mag rijden dan de navigatie aangeeft. Ook hadden we hem ingesteld op Rapid City, maar The Black Hills met Mount Rushmore ligt zestig kilometer dichterbij. Al met al komen we al om twaalf uur aan bij The Black Hills en stoppen we bij de eerste stop, Crazy Horse Memorial. Het Crazy Horse Memorial is een monument dat wordt uitgehakt in het graniet van The Black Hills. Wanneer het af is zal het Carzy Horse (een Indianenleider uit de 19e eeuw) rijdend op een paard zijn. De bouw van dit monument startte al in 1943 en nu is alleen het hoofd van de leider te zien en al een klein beetje de bovenkant van het paardenhoofd. Wel kun je zien hoe het uiteindelijk wordt, maar ik denk dat het nog wel een hele tijd gaat duren omdat graniet niet goed uitgehakt kan worden. Wel is het een mooi gezicht zo hoog op de granieten berg. Hierna zetten we koers naar 1 van de hoogtepunten van onze reis, Mount Rushmore. Ik denk dat niet iedereen de naam wat zegt, maar als ik zeg de vier gezichten van vier presidenten van Amerika uitgehakt in een berg dan weet denk ik bijna iedereen het wel. Het is een Nationaal monument en staat voor de geboorte, groei en ontwikkeling van Amerika in de eerste 150 jaar. Het zijn de gezichten van oud presidenten George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln. Als we de auto hebben geparkeerd en naar de ingang lopen zien we ze in de verte in de bergen uitgehakt. Het is zo gaaf om dat nu in het echt te zien. We lopen er naartoe en het wordt steeds groter en als we eenmaal niet verder kunnen zijn we sprakeloos. Het is echt prachtig en zo met een strakblauwe lucht springen de hoofden eruit. We maken veel foto's en gaan dan de trail lopen die je tot dicht onder de berg brengt. Het is best pittig omdat het veel tredes zijn, maar meer dan de moeite waard omdat je de hoofden uit steeds een andere hoek ziet. Als we weer boven zijn doen we ons tegoed aan lekkere hotdog en een ijsje. Dan gaan we nog even terug om nog een keer te kijken en om 15.00 uur gaan we terug naar de auto. We gaan naar het Custes State Park om een paar mooie routes te rijden. Deze routes door de Black Hills schijnen mooi te zijn en we kunnen nu bevestigen dat dat klopt. We rijden eerst de Iron Mountain Road van ongeveer 20 km. Je rijdt door de bossen op een weg die omhoog slingert met veel bochten en ook ga je door drie heel smalle granieten tunnels waar de auto net doorheen kan. Als je erin rijd moet je toeteren omdat er ook van de andere kant iemand doorheen kan rijden. Bij de tweede tunnel zie je ook door de tunnel Mount Rushmore in de berg. Na het uitzichtpunt rijd je verder en dan slingert de weg in bochten weer naar beneden richting het zuid gedeelte van het park. Hier is alles weer met bos wat langzaam verandert in grote mooie groene velden en bergen. We zien oppeens een grote groep Buffalo's (wij noemen ze in Nederland Bizons) met veel kleintjes. Wat een lelijke dieren zijn dat zeg, maar wel groot. Ze lopen over de weg en we moeten er echt rustig langs sla-ommen. We rijden weer naar het noorden met Sylvan Lake en the Needles, een soort van uitstekende stenen punten, ook erg mooi. Het is inmiddels al 17.00 uur en we besluiten terug naar het hotel te gaan in Rapid City. We zijn blij dat we dit jaar bijna alle hotels al hebben geboekt, want het geeft best rust dat je weet dat je niet nog een slaapplaats hoeft te zoeken. We komen om ongeveer 18.00 uur aan bij Foothills Inn en na het inchecken zoeken we de kamer op om even tot rust te komen. Nu hebben we altijd een stomme (leuke!) gewoonte om met z'n tweeen af te tellen en op het bed te ploffen, door een aanloop te nemen en te springen en met je lichaam op bed te vallen. Wat we niet wisten is dat dit bed heel goede veren heeft en bij het neer ploffen op het bed veer ik weer hoog de lucht in en zo hoppa hard op de grond. We komen niet meer bij van het lachen, stelletje mafkezen dat we zijn... We hebben allebei niet veel honger dus besluiten we wat te gaan eten bij Subway. Mart neemt een broodje met kip en ik een bak salade. De twee achter de counter waren meer met zichzelf bezig en we hoefden maar 4 dollar af te rekenen... Had 14 dollar moeten zijn. Hierna halen we wat lekkers bij de Starbucks en daarna gaan we terug naar onze hotelkamer. Het is inmiddels al acht uur en omdat we twaalf uur geleden wegreden bij Cheyenne en de mooie drukke dag zijn we erg moe. We gaan tv kijken en rusten op bed. Het was weer (wordt eentonig) een super dag en op naar morgen. Dan staan de Badlands op het menu.

Zondag 31 mei 2015

Geen wekker en vandaag kunnen we rustig wakker worden en ontbijten. We worden rond 07.00 uur wakker en hebben allebei eindelijk best goed geslapen. We gaan ons opfrissen en zoeken dan het ontbijt op. Het stelt niet veel voor, maar koffie, thee en een bagel zijn op zich genoeg. Hierna gaan we tanden poetsen en alles inpakken voor de dag. We mogen de koffers hier laten want vannacht slapen we hier weer. Bij de auto stellen we de navigatie in op Badlands National Park, wat op ongeveer iets meer dan een uur rijden ligt. We stoppen eerst nog even bij de Starbucks en via de Drivethru bestellen we een koffie en thee voor onderweg. We gooien de tank vol en dan gaan we echt op pad naar National Park nummer twee in onze reisroute. Je hebt meerdere ingangen maar wij gaan richting de Noordoost ingang. We komen er om tien uur aan. Omdat dit een nationaal park is kunnen we hier de pas gebruiken die we hadden gekocht bij het Rocky Mountain NP. Normaal is dit park 15 dollar per auto. We rijden het park in en bij het eerste uitzichtpunt zijn we sprakeloos. Badlands NP zijn allemaal tafelbergen en bergen die zijn ontstaan door slib en water dat uit de Black Hills naar beneden spoelde. De wind en zon deden in de miljoenen jaren de rest. Het doet ons enorm denken aan twee jaar geleden in Canada. Daar bezochten we Drumheller en deze bergen en natuur lijken erop. Het zijn echt prachtige vergezichten en met de zon erop en een paar wolkjes zijn het net schilderijen. De weg door het park heet de Loop Road en gaat 48 km door het park. Er zijn 14 grote uitzichtpunten die we allemaal bekijken en ze zijn allemaal anders en prachtig. Ook zie je in de lucht meerdere arenden op de wind vliegen. Bij sommige uitzichtpunten is het zo stil dat je alleen de vogels en de wind hoort. We maken enorm veel foto's en Mart filmt ook een stukje van de vliegende arenden. We zien ook een enorm groot veld met allemaal Prairiedogs. Dit zijn een soort van grote cavia's die met een raar geluid met elkaar communiceren. Ik maak een paar foto's van ze al lopend bij hun hol, maar als ik te dichtbij kom zijn ze snel naar binnen. Even verderop zijn er een paar wat brutaler en laten zich goed op de foto zetten vanuit de auto. We kijken nog even naar de vele dogs en gaan dan weer verder. Na iets meer dan drie uur rijden hebben we de weg helemaal afgereden en zijn we zeer voldaan. Wat een gaaf en mooi park met echt prachtige natuur en landschappen. De foto's zullen voor zich spreken. We rijden het plaatsje Wall in wat bekend staat om de zaak Wall Drug. Tijdens de weg naar Badlands hebben we echt wel honderd borden gezien die reclame maken voor deze van oorsprong apotheek. Nu is het een groot winkel en amusementen complex in een western stadje. De eigenaar was de eerste die met reclame borden de aandacht trok vroeger. We slenteren door de straat met allemaal winkeltjes in cowboy style en ook bezoeken we natuurlijk de Wall Drug. Je kunt er van alles kopen en de aankleding en sfeer maken dit een unieke zaak. We kopen er een stuk zalige fudge van choco en cocos nadat we veel smaken hebben geproefd. Het is inmiddels bij tweeen en we stellen onze TomTom in op Keystone. Dit stadje ligt in The Black Hills, waar we gister al waren met Mount Rushmore. Ook dit stadje is geheel in de western stijl. Zo wie zo zijn South Dakota, de staat waar we nu zijn, en Wyoming staten die heel veel hebben met cowboys en indianen. Overal zie je dat terug. We rijden weer door het mooie, groene landschap en dat maakt wat we net gezien hebben bij de Badlands des te mooier en specialer, dat verwacht je gewoon niet. We komen om drie uur aan in Keystone. We eten er wat en lopen door het leuke gezellige stadje totdat we allebei best moe worden. We rijden wat af en dan al die mooie indrukken... We besluiten terug te gaan naar het hotel om even bij te komen, om vanavond uit eten te gaan bij weer 1 van onze favoriete restaurants, Longhorn! Na even lekker niets gedaan te hebben dan lezen en internetten en tv kijken zijn we om 18.30 uur bij het restaurant wat maar 1 afslag verder zit. We nemen allebei een combo van biefstuk en spare ribs. Het is jammer dat jullie niet kunnen mee eten want Longhorn is echt the best in steaks! Toch Ruud? Tijdens het eten hebben we het over de trip tot nu toe en dat het weer omvliegt en wat zien we weer veel van de wereld. Na dit goddelijke gerecht rekenen we af en halen we nog wat koffie voor Mart en een soort van milkshake voor mij bij de Starbucks en vinden we het weer genoeg voor vandaag. Samen met de fudge is dit ons toetje zeg maar... Haha. Het was echt weer een mooie dag met prachtige natuur, en er komt nog zo veel moois. Na precies een week gaat alles volgens plan en gaan we morgen weer terug naar de staat Wyoming. We slapen in Cody als toegangsstad voor het oudste Nationale Park van Amerika, Yellowstone. De rit zal weer lang zijn, maar onderweg zullen we weer veel moois zien. Tot morgen followers!

Veel liefs,

Johan en Martin