Corcovado N.P. , Paragliden en Quetzales N.P.

Heimwee hebben terwijl je ergens nog bent. Hebben jullie dat ook wel eens? Zo voelt het nu een beetje, nu we weten dat we echt weer terug moeten naar huis. Geniet nog even mee van onze laatste dagen hier n Costa Rica:

Zaterdag 24 februari 2024

Mart was al om 03:30 uur wakker en hoewel ik niet meteen in slaap kwam, heb ik juist vast geslapen. De wekker gaat vandaag vroeg om 05:15 uur als we nog even blijven liggen en om 05:30 uur eruit gaan om te douchen en ons aan te kleden. We moeten namelijk om 06:30 uur bij Ballena Tours zijn voor onze dagtrip naar Corcovado National Park. Om 06:10 uur lopen we het hotel uit en een kleine 20 minuten later zijn we er en dus op tijd.

Als eerst moeten we onze gegevens invullen en tekenen voor als er iets gebeurt, dat zij nergens aansprakelijk voor zijn. Op onze boot zitten vandaag in totaal 12 mensen, en zoals gewoonlijk is de grootste groep van 5 te laat. We lopen met de gids van vandaag Raymond, alvast naar het Marino Ballena National Park wat we gisteren al bezochten. Vanaf hier gaat namelijk de boot. Onderweg vliegen er twee rode ara’s over en zien we in de bomen wat brulapen liggen te slapen. Tegen 07:15 uur zijn de 5 andere er ook en dan is het even wachten dat onze boot met een tractor te water kan gaan. Er gaan namelijk meerdere boten het water op voor allemaal diverse excursies. Rond 07:45 uur is onze boot te water en kunnen wij er in. Er is geen stijger dus het is gewoon door het water de boot op. We hadden gelijk een natte broek. Gelukkig duurt de boottocht naar Corcovado National Park ongeveer een uur, dus tijd genoeg om te drogen. In onze groep zit een stel uit Amerika en een moeder en dochter uit Canada en daar klikt het meteen mee.

Tegen 09:00 uur komen we aan in Corcovado National Park. Dit park is de meest biodiverse bestemming van Costa Rica en zelfs van de wereld. Doordat het helemaal in het zuiden van Costa Rica ligt, slaan veel mensen deze bestemming over. Dit komt vanwege de afgelegen ligging. Om er per auto te komen moet je heel lang rijden en dus kun je het beste via het water gaan, zoals wij doen. Het park kun je via meerdere Ranger Stations bezoeken. Je kunt niet zomaar het park in, hier heb je een vergunning voor nodig en er mogen slechts ongeveer 100 personen per dag het park in. Vandaar dat we deze excursie ook al ver van te voren geboekt hebben. Wij bezoeken vandaag het gedeelte aan de San Pedrillo Ranger Station. Als we aankomen met de boot en we allemaal net willen gaan uitstappen, komt er een enorme golf aan en die helemaal over de boot gaat. Gevolg is dat iedereen zeiknat is. Gelukkig schijnt de zon en gaan we veel lopen, dus het zal ook wel weer zo droog zijn, maar ik moet nu nog lachen als ik eraan terug denk… iedereen in de boot wist, oeps deze golf is te groot en die gaat over ons heen komen.

Rond 09:15 uur start onze eerste hike. Wat meteen opvalt als we het regenwoud ingaan, is dat het veel groter voelt als alle andere parken en ook veel meer ongerept als alle andere parken. Onze gids Raymond loopt voorop en de eerste hike duurt 3,5 uur. Hierin komen we best veel dieren tegen. We zien namelijk twee keer een miereneter, brulapen, spinnen, neusberen, een bruine hokko, een Agoeti, een enorm grote Morpho vlinder en twee prachtige geelvleugelara’s. Van de laatste maakt Mart een heel mooi filmpje in slow Motion als er 1 gaat vliegen. De hike was trouwens erg mooi en ook een deel langs het strand dat hier erg mooi is met veel rotsen en oude grote boomstammen. Als we rond 13:00 uur terug komen bij het Ranger Station eten we een soort van nasi, pasta, vers fruit en chips. Doordat we niet echt ontbeten hebben gaat dat erin als ketelapper… onder het eten zien we in de bomen Spider Monkeys die aan de staarten slingeren.

Als iedereen de lunch op heeft gaan we nog een kleine hike doen van een uur langs een ander pad. Twee mensen uit de groep konden niet meer en bleven achter. We zien tijdens dit uur nog een paar neusberen, wat mooie vogels waaronder de Michael Jackson vogel (die kan de moonwalk doen…) en nog een luiaard maar die zat hoog verstopt in de bomen. Al met al een mooie dag wat we hier gezien hebben en dan is het tijd om weer terug te gaan naar de boot voor het uur terug varen richting Uvita. Als iedereen weer nat aan boord is gekomen van het lopen door het hoge water, varen we hard weg en laten we Corcovado achter. Hier wordt trouwens ook vaak door National Geographic gefilmd. Wij hebben een ini mini klein stukje bezocht. Het hele park is super groot…

Onderweg terug (en trouwens heen ook), kun je eventueel dolfijnen en walvissen spotten en op de helft van de terug reis spotten we in de verte een walvis, maar helaas is het iets te ver om naar toe te varen en dus vaart de kapitein van de boot jammer genoeg door. Rond 16:00 uur komen we terug en zeggen we iedereen gedag en lopen we via een lekkere smoothie terug naar het hotel. Ook komen we langs een voetbalveld waar een wedstrijd word gespeeld met best veel publiek. Ook hier blijven we even mee kijken.

Als we terug zijn op de kamer douchen we ons schoon en gaan we nog even lekker voor de studio buiten zitten om van de laatste zonnestralen van de dag te genieten. We zijn door het varen en de zee erg gekleurd vandaag. Tegen 19:00 uur gaan we wat eten bij Steve’s Deli. We nemen allebei op aanraden van de eigenaar fish and chips omdat de vis vers gevangen was. Het was erg lekker en hierna lopen we terug naar het hotel en is ook vandaag alweer voorbij gevlogen. We drinken nog wat, kijken wat voetbal en ik schrijf de dag weer van me af en dan gaan we slapen. Het was weer een mooie dag in het ongerepte Corcovado en morgen de allerlaatste volle dag van de vakantie. We gaan er extra van genieten…

Zondag 25 februari 2024

Allebei goed geslapen worden we toch nog best vroeg wakker, maar vandaag hoeven we ons niet te haasten want we hebben alle tijd en dus nemen we die ook en doen het rustig aan. Rond 08:30 uur lopen we naar Que Tuanis Café om te gaan ontbijten, want dit was het enige hotel waar we dat niet bij hadden deze vakantie. Heel erg blijkt dat niet te zijn want we nemen beide een granola bowl met vers fruit en yoghurt en dat smaakt ons heerlijk. Mart had koffie erbij en ik een verse smoothie. Toen we hier naartoe liepen merkten we gelijk dat het vandaag enorm warm is en dat we al snel zweten.

Terug in het hotel pakken we alles rustig in en checken we om 10:00 uur uit en rijden we weg van Uvita. We gaan namelijk richting Dominical. Dit is een klein stadje aan het strand wat op ongeveer 15 minuten rijden ligt. Ik ga hier namelijk Paragliden voor 30 minuten en we hebben om 10:45 uur afgesproken met Tandem Paraglide Costa Rica. Hier zal ik worden opgehaald en Mart blijft dan beneden op het strand omdat ik daar dan weer land. Om 10:45 uur word ik opgehaald door Justin en rijden we helemaal naar boven op een berg waar een gedeelte open is waar de jump voor de start zal plaats vinden. Het uitzicht van de berg is adembenemend mooi.

Justin doet alle spullen bij me om en ook bij zichzelf en dan staan we klaar en word de parachute door de wind omhoog getrokken, alleen komt de wind er iets teveel onder en liggen we ineens op de grond in de bosjes… wat schaafwonden op m’n rechter scheenbeen, maar verder gelukkig niets. Een paar minuten later staan we weer klaar en rennen we de berg af en zijn we los…. Je hebt meteen een fantastisch uitzicht over de zee, de stranden, de bomen onder je. Prachtig! Links in de verte zie je de walvisstaart van het Marino Ballena National Park mooi liggen en rechts een prachtig lang strand. Onder ons zweven vogels op de wind. Dan geeft Justin aan dat we helaas niet op het strand gaan landen maar dat we in het dal blijven en na 30 minuten weer omhoog “vliegen” naar de plek waar ook de afsprong was. Heel even baal ik, omdat Mart me nu niet kan zien paragliden, maar eenmaal weer met beide benen op de grond is het vooral de prachtige ervaring die overheerst. Op het laatst deed Justin ook nog wat trucjes, wat ik enorm in m’n buik voelde. Wat was dit gaaf! Ook heeft Justin mooie foto’s genomen en filmpjes gemaakt.

Als Justin me weer met de auto naar beneden brengt en ik terug bij Mart ben vertel ik hem hoe gaaf het was en wat een uitzicht het was… Het was in 1 woord geweldig en weer een Bucket List dingetje af kunnen strepen. Ik laat Mart meteen de filmpjes en foto’s zien en hij is heel blij voor me dat ik het heb kunnen doen, maar ook weer blij dat ik veilig naast hem sta. Mart heeft zelf heerlijk een kleine twee uur op het strand gelegen en genoten van de zon, zee en de locals. Een lieve vrouw had zelfs voor Mart muziek aangezet zodat ie met muziek op mij kon wachten.

Hierna halen we een lunch bij een bakkertje in Domenical en dan stellen we de navigatie in op San Gerardo de Dota. We gaan namelijk weer een beetje terug richting San José, want morgen zullen we toch echt terug vliegen naar huis. We wilden ook nog het Los Quetzales National Park bezoeken. De rit daar heen duurt nog meer dan 2 uur en rond 15:00 uur komen we aan bij de ingang van het park. Onze verblijf voor de nacht ligt in het Nationale Park, genaamd Tami Lodge en omdat we de super gave vakantie in stijl willen afsluiten hebben we nog een keer een nacht in een boomhut/berghut geboekt. De rit vanaf het begin van het Nationale Park tot Tami Lodge duurt 30 minuten en gaat over slechte wegen met stenen, maar het is werkelijk prachtig. We rijden vooral naar beneden en aan allebei de kanten zie je grote groene bergen, waar de mist aan de bovenkant doorheen komt. De zon schijnt er af en toe ook doorheen en je hoort veel vogels fluiten.

In dit park kun je dus ook weer de nationale vogel spotten die we gelukkig al gezien hebben, de Quetzal. Het park is er zelfs naar genoemd. Het laatste stukje rijden we langs een beekje die uiteindelijk uitkomt bij een waterval achter Tami Lodge.

We checken in en krijgen hut nummer 5. Tami Lodge is tevens ook het einde van de weg in het Los Quetzales National Park . Eveline laat ons alles zien en als we bij de boomhut aankomen zijn we weer heel blij verrast. Prachtig, en wat een fantastische afsluiter om hier een nacht te mogen slapen. Onze hut kijkt uit over een dal en je hoort de vogels fluiten. We installeren ons en gaan dan even een kop thee en koffie drinken in het restaurant wat ook weer een mooi uitzicht heeft. We zien dat Ajax weer eens verloren heeft dit seizoen en gaan daarna even lekker op onze bedden liggen en genieten van de hut en de vergezichten en geluiden.

Tegen 18:30 uur zoeken we na het douchen het restaurant op. Het douchen was trouwens zalig. Je staat in je hut in een cabine met alleen maar glas met uitzicht op de bomen en bergen. De douche zelf was een soort waterval van boven… heerlijk!

Bij het restaurant bestellen we beide de beef schotel, en het blijkt een driegangenmenu te zijn. We krijgen eerst soep, dan een salade, dan ons hoofdgerecht en ook nog een toetje en dat tezamen met een vers sapje. Het is heerlijk, maar we zitten na het eten bomvol. We rekenen af en zoeken dan in het pikdonker met onze zaklamp onze hut weer op. Het is ongeveer 13 graden en we slapen dus in de buitenlucht, dus na het tanden poetsen kruipen we lekker in bed met extra dekens voor een laatste nacht in Costa Rica.

Maandag 26 februari 2024

Wakker worden van het ochtendlicht en met allemaal vogels die boven elkaar uit willen schreeuwen en zingen… Zo vrolijk als hun zijn we niet, want vandaag gaan we terug naar huis. Vannacht zijn we er twee keer uit geweest om te plassen en het was een super heldere nacht. Je zag de bergen met daarboven allemaal sterren, prachtig was het en zo stil. Het enige wat we hoorden was de waterval die hier dicht bij is. Wel kwamen we moeilijk in slaap. Zal vast komen omdat de fantastische reis er bijna op zit…

Tegen 05:30 uur ben ik klaar wakker en ga ik even in de zit schommel genieten van het steeds lichter worden. Er is geen wolkje aan de lucht, best fris nog en even nog genieten van de natuur. Mart ligt nog lekker even te luieren, want we hebben niet goed geslapen. Rond 07:00 uur zijn we beide wakker en genieten we van de zon op ons terras en gaan we ons douchen onder de warme waterval douche terwijl we uitkijken op de bergen. Om 08:00 uur gaan we ontbijten en zo’n laatste dag en wetend dat je vanavond weg vliegt voelt bij mij altijd een beetje wee moedig. We genieten zo van elkaar en van allemaal nieuwe dingen zien en ervaren dat ik eigenlijk nooit wil dat het stopt. Dan maar nieuwe vakantieplannen maken….

Na het ontbijt gaan we nog een kleine hike lopen naar de waterval achter onze hut die we vannacht goed hebben gehoord en hij is erg mooi. Ook zien we diverse vogels en een eekhoorn. Eenmaal weer boven in de hut pakken we de koffers in en gaan we echt afscheid nemen van de hut en het prachtige uitzicht. We checken uit en dan is het nog zeker 3 uur rijden naar San José. Dit doen we via een voorstadje Cartago. Hier zit namelijk een vestiging van de Starbucks en daar wil ik een mok kopen die we sparen met Costa Rica erop. De weg het park uit is nog mooier dan gisteren,waarschijnlijk door de zon en strakblauwe lucht. Eenmaal uit het park gaat de weg door de bergen terug naar San José en ook hier zijn er mooie uitzichten op de bergen en dalen. Af en toe stoppen we even om foto’s te maken en nog even te genieten als we rond 13:15 uur aankomen in Cartago waar ze de mok gelukkig nog hebben. Ook haalt Mart bij de grote gele M een koffie milkshake, deze zag hij bij de start van de reis op een bord staan en had ie al die tijd al zin in en hij smaakt heerlijk zegt ie. Hierna halen we nog een broodje en drinken bij Subway en dan rijden we door naar San José. We willen daar niet te laat arriveren want de hele stad is zo druk met het verkeer en veel opbrekingen.

In San José tanken we de auto af en maken we hem ook nog even van de buiten kant schoon, want de rit door het Nationaal Park van vanmorgen, met de slechte wegen en stof heeft de auto enorm vies gemaakt. Als dat gebeurt is rijden we naar het vliegveld. Het is trouwens weer echt een drama om in San José te rijden. Druk, iedereen heeft schijt aan elkaar en ze gooien hem zo voor je auto. Alweer zagen we twee aanrijdingen die gebeurt waren. Tip als je hier komt: zo snel mogelijk San José uit en op naar de ruimte, natuur, rust en gemoedelijkheid.

Aangekomen bij het vliegveld leveren we de auto in bij Amigo Rent a Car en worden we met een shuttle naar de luchthaven gebracht waar we inchecken en KLM ons weer naar huis zal vliegen.

En dan zit de vakantie en de reis door Costa Rica erop en wat voor reis. Het was echt geweldig. Geweldig om weer samen een nieuw land te ervaren, geweldig om wat we allemaal gezien en beleefd hebben en geweldig vanwege de natuur. Wat een prachtige natuur, bergen, watervallen en vooral dieren heeft dit land te bieden. Overal in dit land zit wildlife en daarom stond ie hoog op ons lijstje en terecht.

Tortuguero met z’n mooie kanalen en afgelegen regenwoud, het worden gewekt door brulapen in Sarapiqui, de regenwouden van La Fortuna en Monteverde en dan de laatste week met volop zon in het zuiden met ook weer zoveel dieren en natuur. Overal waar je rijd of bent is het groen, bergen en hoor je of zie je beesten en ook zoveel verschillende. De hoofdreden was om de luiaard in het wild te zien en dat is meer dan gelukt, maar ook alle vier de aap soorten die hier voorkomen gezien, de tapir, krokodillen, hagedissen, leguanen, ara’s, kikkers, vele vogels, slangen en ga zo maar door… het was soms echt te veel natuur geweld om in 1x te verwerken en dus gaan we van al onze vele foto’s en filmpjes proberen om er een prachtig foto boek van te maken. Om weer even terug te kunnen kijken en dromen van alles was we hier gezien hebben, want een droomreis was het.

Dank je wel en dag mooi Costa Rica en ook jullie bedankt voor het volgen en de leuke reacties. We vliegen straks met een kleine vertraging maar met een berg aan nieuwe ervaringen en foto’s terug naar huis. We are coming home!

Veel liefs en tot de volgende reis,

Reisjunkies Johan en Martin