Banff, Lake Louise en de Icefields Parkway

Goedemorgen allemaal!

Als ik dit schrijf en plaats op internet is het bij ons 22.00 uur en begint bij jullie met 06.00 uur de nieuwe dag alweer. We moeten er niet aan denken om al terug te komen want we zijn voor ons gevoel net weg, al is er al anderhalve week omgevlogen.

Maandag 26 augustus 2013

Heerlijk geslapen in onze mooie kamer in de High County Inn. Als we naar buiten kijken zien we dat het goed bewolkt is maar wel droog met af en toe een klein beetje blauwe lucht. Het is trouwens wel veel kouder hier dan in Calgary of Toronto. Sochtends is het rond de vijf graden. We frissen ons op en gaan dan ontbijten. Rond 09.00 uur zijn we weer paraat voor een nieuwe dag. Het weer is eigenlijk best goed met ook gewoon nog veel zon. We besluiten te beginnen met het bekijken van de Bow Falls. Deze liggen dichtbij het grootste hotel van Banff wat ook wel the castle of the rockies wordt genoemd, het Fairmont Banff Springs. De waterval is breed en ligt lekker in het ochtend zonnetje. Als we net aangekomen zijn komen de eerste bussen met toeristen ook aangereden. Vooraf hadden we op forums al gelezen dat alle bezienswaardigheden in the Rockies veel toeristen trok. De eerste bus met Chinezen en Japanners loopt leeg en ineens is alle rust weg. Ze lopen overal en kijken totaal niet naar andere mensen (lees ons) die net een foto willen nemen. We laten de massa achter ons en rijden naar de Banff Gondola. Deze gondel neemt je mee naar de top van de Sulphur Mountains. Deze berg is 2281 meter hoog. Vanaf hier heb je een waanzinnig uitzicht over Banff. Alles beneden is heel klein en met alle bergen om je heen is het zo mooi. Banff ligt precies in het dal tussen meerdere bergen in en zo met de zon erop schijnend en veel witte wolken is het een plaatje. We lopen rond over de houten paden en na een uurtje nemen we de gondel weer naar beneden. Dan starten we de auto weer en rijden richting Lake Minnewanka. Met 28 km is dit Banffs grootste meer. Eenmaal aangekomen is het best een mooi gezicht met allemaal donkere en witte wolken eromheen. We lopen er wat rond en ook kun je er hike tochten maken, maar wij laten deze aan ons voorbij gaan omdat wij de Bow Valley Parkway willen rijden. Deze 55 km lange weg is het alternatief tussen Banff en Lake Louise voor de snelweg en hier is het rustiger met rijden en heb je kans op wildlife. We rijden een tijdje en tussendoor heb je wat stops met uitzichtpunten op de bergen en de dalen met hun te blauwe riviertjes, prachtig. Daarna rijden we rustig door tot aan Johnston Canyon. Deze Canyon gaan we bewandelen om twee spectaculaire watervallen te bezichtigen. Begint de tocht met een klein regen buitje, de rest van het wandelen gebeurt in het zonnetje. Het is zo raar weer, dan weer wat zon en dan zit alles weer potdicht. Vooraf waren we daar al voor gewaarschuwd: You never know the weather in the Rockies. We lopen de best zware wandeling van beneden naar boven, via mooie uitzichten naar de lower en upper Falls. Uiteindelijk aangekomen bij de Upper hebben we 2,7 km gelopen en zijn we 120 meter gestegen. Maar dan moeten we natuurlijk ook weer terug. Laten we het zo zeggen, toen we eindelijk weer beneden waren hadden we het bloed heet terwijl het helemaal niet zo warm was. We vinden het best knap van onszelf dat we de kleine 6 km met klimmen en al hebben afgelegd en eerlijk is eerlijk, de canyon was prachtig! Veel watervalletjes en beekjes en lopend door paden met allemaal dennen bomen. Het is alweer 14.30 uur als we verder gaan op de Bow Valley Parkway richting Lake Louise. We zien eindelijk ook het eerste wildlife, de Big Horn Sheeps die de berg omhoog lopen. Rond 15.30 uur komen we aan bij Lake Louise. Het is een klein dorpje wat draait om het gelijknamige meer. We blijven even zitten in de auto want het regent erg hard. Na de flinke bui is het weer droog en lopen we naar het meer. Je weet niet wat je ziet. Het water is zo blauw, echt mooi. Het blauwe water komt door het water wat van de Victoria Glacier, die in het meer stroomt. Deze gletsjer ligt precies achter Lake Louise. Het wemelt er trouwens van de toeristen, echt niet normaal! Lake Louise is trouwens ook het symbool van The Rocky Mountains en DE trekpleister. Deze ligt trouwens nog steeds in het Banff National Park. Na dit meer hebben we twee opties. We kunnen of terug naar Banff rijden of hier in het dorpje een hotel zoeken, zodat we morgen een heel goede uitvalbasis hebben voor het vervolg van de route. We kiezen voor het hotel in Lake Louise. Uiteindelijk komen we na de enorm dure prijzen bij anderen aan bij Lake Louise Inn en besluiten we hier een kamer te nemen. We zoeken de kamer op die erg gedateerd is, maar wel heerlijke bedden heeft en gaan even liggen op bed om ff te niksen. Ipadje erbij en nog even de route bekijken. Ook eten we savonds in het hotel bij de Pizzeria. Mart spaghetti en ik een pizza. Daarna zoeken we vermoeid onze kamer op. Zal de berglucht wel zijn, of toch het wandelen. Hopelijk klaart zoals ze verwachten het weer ietsje op morgen. We will see. Na nog even op de ipad te hebben gesurft en het verslag geschreven te hebben vallen we als een blok in slaap.

Dinsdag 27 augustus 2013

Net voor de wekker van 07.00 uur worden we wakker. We hebben vroeg de wekker gezet om de zonsopkomst bij Lake Louise te bekijken. Helaas is het heel bewolkt, maar toch rijden we naar het meer. Het is erg koud met drie graden. Aangekomen bij het meer zijn we niet de enige gekken die vroeg zijn opgestaan. De zon komt achter de bergen op, maar door de vele wolken vallen de kleuren iets tegen. Wel is het net of de toppen van de bergen in brand staan. Het meer is wel heel mooi stil en heeft een mooie donker blauwe kleur. We rijden na een hal uurtje terug en dan zien we ineens een Mule Deer (muil hert) staan. Hij blijft stil staan en dan ineens rent ie weg en zien we een tweede mee rennen. Ze springen over de weg en rennen aan de overkant het bos in. Vroeg in de ochtend kun je het meeste wild zien wordt gezegd. We rijden terug naar Lake Louise Inn en nemen beide een hete douche, aangezien we het allebei koud hebben door de temperatuur buiten. Rond 09.00 uur checken we uit en vandaag gaan we het Yoho National Park bezoeken en de trekpleisters hier bezichtigen. We rijden de snelweg af en aangekomen in Yoho bezoeken we eerst de Spiral Tunnels. Het uitzicht is mooi op deze tunnel in de bergen, waar nog altijd een spoorlijn door loopt. Soms komt er nog een trein door die je zo in de berg ziet verdwijnen. Dan rijden we door naar de Takakkaw Falls. Deze hoge waterval stort zich 254 meter omlaag. We lopen helemaal naar de mond van de waterval, en van beneden af is ie hoog en de wind zorgt ervoor dat je niet droog blijft. De omgeving naar de waterval is erg mooi met de Yoho River die eromheen loopt tesamen met heel veel groene dennen. Ook zien we een Columbia Ground Squirrel. Dit nieuwsgierige grond eekhoorntje leeft in een hol en is niet echt bang voor mensen en komt heel dichtbij. Te lief als ie ineens op z'n achterpootjes gaat staan. Via de Kicking Horse River rijden we door naar The Natural Bridge. Een stenen brug waardoor een waterval loopt en die is erg wild. Daarna rijden we door naar Emerald Lake. We treffen het als we net aankomen, want het zonnetje laat zich even goed zien en dan pas zie je goed de kleur van het meer. Prachtig licht blauw/groen. We blijven een tijdje rond dit meer lopen en zitten en rond 13.00 uur rijden we door op weg naar The Hoodoo Creek. In ons boek stond dat je via een stijle korte weg bij deze Hoodoos kon komen. We parkeren de auto en na twintig minuten lopen komen we pas bij de berg waar een bord staat dat het vanaf hier nog twee km bergopwaarts en 300 meter beklimmend is. Er is niet echt een goed looppad en we besluiten de trail niet te doen. De aangegeven tijd van 2,5 uur vinden we net te veel. We rijden terug naar Lake Louise om daar Lake Moraine te bezoeken. Dit meer ligt 14 km van Lake Louise af. Er aankomend is het niet druk, maar lijkt iedereen hier aanwezig er op dat moment te zijn. Waanzinnige drukte. Het meer is prachtig en we beklimmen de berg die voor het meer ligt en eenmaal boven zien we het meer pas goed. Achter het meer liggen the Ten Peaks Mountains half in de wolken en af en toe komt de zon door die het meer nog blauwer dan blauw maakt. Het is echt prachtig. Aan de andere kant van de berg heb je uitizcht op een heel groene vallei. Ook zien we op de berg meerdere van de bijdehande Grond Eekhoorns. We zitten een tijdje op het bankje dat uitzicht op het meer heeft en observeren het gedrag van de mensen die foto's maken. Vooral de weer in grote getallen aanwezige chinezen en japanners laten ons meerdere malen lachen. Sommige vragen ons foto's te maken van hun en 1 man is zo grappig dat ie zelfs de Gangnam Style dans doet. We komen niet meer bij. Daarna lopen we naar beneden en rijden nog een keer naar het mooie Lake Louise. Elke keer is het er anders en nu ook weer. Het is inmiddels 17.00 uur en oppeens bedenken we ons dat we vanmiddag nog niets gegeten hebben. Dan maar een luch/diner tegelijk. We eten in Lake Louise bij een restaurant allebei the Mountain Burger. Die zo groot is dat je hem onmogelijk in je mond krijgt. (Zelfs ik met m'n toch grote mond niet) Na een dik uur tanken we de auto vol en gaan we op zoek naar een slaapplaats. We willen eigenlijk niet te ver hiervandaan omdat we morgen de Icefields Parkway gaan rijden. Lake Louise was leuk voor een nacht maar door de hoge prijzen niet nog een nacht te doen. We zouden aanvankelijk slapen in Golden in een tipitent, maar omdat we terug zijn gereden is dit nu nog 80 km weg. We zetten de TomTom toch op Golden maar tien minuten rijdend op de Highway 1 komen we langs The Great Divide Lodge en de prijzen zijn hier gelukkig veel lager. We besluiten hier een kamer te nemen, wat ons gelijk weer een goede uitgangspositie geeft voor morgen. De tipitent was achteraf gezien misschien toch net te koud, daar je alleen een slaapzak kreeg, en we zijn nu eenmaal best luxe paardjes hihi, drie sterren vinden we net nog te doen hahaha. We gaan naar de kamer en omdat het al 19.00 uur is doen we het lekker rustig aan. Morgen weer een lange dag met veel rijden naar Jasper National Park via de al genoemde Icefields Parkway, waar we ook een Gletsjer gaan bezoeken. De dagen vliegen echt om. Pfff morgen alweer dag tien!

Woensdag 28 augustus 2013

Ik ben rond 06.30 uur wakker en bij het naar buiten kijken is de lucht helemaal wolk vrij. Voor het eerst in de Rocky Mountains dat het een heldere ochtend is. We hadden de wekker al om 07.00 uur gezet en na het douchen gaan we ontbijten (als je het al een ontbijt mag noemen). Rond 07.45 uur zijn we er helemaal klaar voor en rijden we weg. Door de enorm mooie ochtend rijden we nog 1 keer naar lake Louise en lake Moraine. De meren liggen er met de wolkloze lucht weer mooi en weer anders van kleur bij dan de andere keren. Het blijft mooi om te zien en zijn weer net schilderijen. Rond negenen rijden we de Highway 1 op om een paar km later de Icefields Parkway op te rijden. Deze 230 km lange weg is het alternatief voor de snelweg en word aangegeven als 1 van de mooiste wegen van heel noord Amerika. Achteraf hebben ze niets teveel gezegd. Je rijdt tussen allemaal bergen van de Rockies en elke bocht van de weg heeft weer een heel ander gezicht. We stoppen veel langs de kant om foto's te maken totdat we bij het eerste hoogtepunt van de Parkway aankomen, Peyto Lake. Vooraf was dit mijn mooiste lake zoals ik ze op internet zag. We parkeren de auto en dan is het nog ongeveer 10 minuten naar boven hiken voordat we bij het uitzichtpunt zijn. En dan ineens ligt ie er prachtig in het dal bij. Het water zo mintgroen en het zonnetje straalt de vele bomen eromheen. Echt supermooi! Dan rijden we weer aan en na een paar mooie tussenstops met foto's is de volgende stop het Columbia Icefield. Het is de grootste ijsvlakte in noord Amerika en in totaal zijn het drie Gletsjers die je bij elkaar liggend kunt zien. Wij gaan op expeditie met de Ice Explorer naar de Athabasca Gletsjer. Eerst worden we met bussen naar boven gebracht en daarna stap je in enorm grote Ijsbussen met enorme wielen, die je dan op de gletsjer brengen. De rit in de Ice Explorer is ontzettend stoer en gaaf en eenmaal op het ijs en voor de mond van de Gletsjer is het erg koud. We lopen wat rond, maken foto's alsof we in Alaska zijn en een drie kwartier later moeten we helaas weer terug, de Ice Explorer wacht. Eenmaal terug op het Icefield Centre zoeken we de auto op. Het is nog 110 km rijden tot Jasper, ons volgende stadje om te overnachten. Het is al 15.00 uur en we moeten nog een slaapplaats vinden. Was het weer tot de Columbia Icefield mooi, na de gletsjer en rijdend naar Jasper wordt het steeds donkerder. De laatste stop (Athabasca Falls) rijden we door het slechte weer voorbij en komt misschien later nog. Wel zien we onderweg de witte berggeit nog, ook 1 van de lijst met wildlife die je kan spotten, maar helaas nog geen beer. Eenmaal in Jasper aangekomen is het gelukkig weer droog. We stoppen iets voor Jasper bij Jasper House. Hier hebben ze Cabins in the Wood. Houten bungalows aan de Athabasca Rivier. We krijgen een flinke korting van de eigenaresse aangeboden en na het bekijken van de bungalow zijn we om. Een woonkamer, slaapkamer en badkamer en keuken. Het is echt een bosbungalow. We gooien onze koffers naar binnen en frissen ons lekker op en rijden dan rond 18.00 uur naar het stadje Jasper. Een echt vakantie stadje en weer heel anders ban Banff. We eten wat bij KFC en daarna een heerlijk ijsje van Cold Stone. Daarna rijden we richting Patricia Lake. Hier word vaak wild gespot, maar op herten na zien we helaas niets. We rijden rond 20.45 uur terug naar onze bungalow en drinken nog wat, internetten nog wat en kijken nog tv. Morgen gaan we Jasper National Park bezoeken. We zitten weer goed met onze overnachtiging om meteen te kunnen beginnen.

Tot snel weer en veel liefs vanuit Alberta, Canada!