Lange reis en eerste dag Tokyo

Woensdag 7 juni 2023

Na het pakken van de koffers gisteravond zijn we rond 23:00 uur gaan slapen, wetende dat vandaag een lange dag wordt met een lange reis voor de boeg. Een nieuwe lange reis…

Ik word voor de wekker gaat wakker, terwijl Mart nog lekker ligt te slapen. Het is 05:30 uur en over een uur zou de wekker gaan. Helaas lukt het me niet om weer in slaap te komen, hoe zou dat toch komen? Iets met een spanning misschien? Onbewust waarschijnlijk toch al helemaal bezig met de reis en met of alles goed geregeld is. Ik blijf wel gewoon liggen en als dan om 06:30 uur de wekker gaat en Mart rustig wakker word stap ik even lekker in bad. Nog even onthaasten en opfrissen. Na mij doet Mart hetzelfde en doen we uiteindelijk de koffers dicht. Alles is gepakt en we zijn er helemaal klaar voor. M’n moeder is er rond 08:00 uur en ze geeft ons een lieve kaart tezamen met wat spending money voor wat lekkersin Japan. Super lief!

Om 08:15 uur rijden we de straat uit en gaan we naar de voor ons zo Magische Wereld die Schiphol heet. Het is niet druk op de weg en ook op Schiphol is het niet echt heel druk. M’n moeder zet ons af en vergeleken met vorig jaar, toen er rijen mensen stonden om in te checken en om door de douane te gaan, waren nu binnen tien minuten onze koffers ingecheckt en nog geen vijf minuten later zijn we al door de douane. Aangezien we pas om 12:25 uur vliegen hebben we nog alle tijd om rustig wat te eten en te drinken en kijken we in verschillende winkels om misschien nog wat te kopen voor onderweg, maar we houden ons in. Op zich hadden we alles al gekocht wat we nodig hebben voor onderweg. Langzaam aan zoeken we de gate op. Ditmaal vertrekken we van gate E19, alwaar de blauwe KLM zwaan al klaar staat om ons naar het verre oosten te vliegen. Bij de gate zien we ook Remco Pasveer, de keeper van Ajax. Ook hij gaat met zijn vrouw naar Japan. Veel mensen gaan met hem op de foto, maar wij laten de mogelijkheid aan ons voorbij gaan na zo’n rampseizoen haha.

Tegen 11:45 uur mogen we boarden en nemen we plaats op onze stoelen. Deze zullen we de komende 13 uur gaan warm houden. Zei ik 13? Doe maar 14 want uiteindelijk duurt het nog een uur voordat we vertrekken. De oorzaak was de catering die nog niet aan boord was. Niet geheel onbelangrijk met zo’n lange vlucht lijkt me. En dan taxiën we naar de startbaan, gaan de motoren op volle kracht en rijdt het vliegtuig keihard over het asfalt. Een paar seconden later hangen we in de lucht en zijn we los. Los van Nederland en nu dus echt op weg naar Japan!

Aan boord kijken we beide wat films, krijgen we vaak wat te eten en te drinken en vullen we de Declaration formulieren voor Japan in. Deze twee formulieren heb je nodig om Japan in te mogen. Tezamen met je paspoort geven deze formulieren je toegang tot het land. Ik weet niet wie die formulieren maakt, maar je moet een handschrift van een mier hebben. We hebben al veel vaker zulke formulieren ingevuld en telkens valt het me op dat je alle info die ze willen weten, niet kwijt kunt op die kleine ruimtes op het papiertje. Meestal word er bij de douane ook helemaal niet naar gekeken, maar goed. Als het om de douane gaat nemen wij geen enkel risico meer. Daar hebben we in de loop der jaren wel genoeg mee te schaften gehad lijkt me.Langzaam aan word alles donker buiten en vliegen we de nacht in en zitten we alweer in de volgende dag.

Donderdag 8 juni 2023

Slapen in het vliegtuig wil ons eigenlijk nooit lukken. We zijn dan ook alleen een beetje ingedommeld en rond negen uur in de ochtend plaatselijke tijd en na bijna dertien uur vliegen landen we op Narita Airport Tokyo. Al met al viel de vlucht ons weer alles mee, het is eigenlijk zo voorbij. We hadden ook WiFi aan boord dus konden ook gewoon appen hoog in de lucht met het thuis front. We verlaten het vliegtuig en hoe lekker is het dat je dan even gewoon kan lopen en bewegen. We zoeken de douane op en ook hier zijn we zo doorheen. Je moet je ingevulde formulieren afgeven met je paspoort en na een foto en digitale vingerafdrukken kunnen we de koffers ophalen die ook al op de band rond draaien. Zo snel, daar kan Schiphol nog wat van leren.

Eenmaal de koffers in de hand zoeken we de uitgang op en na nog 1 check zijn we dan echt Japan binnen. We hebben wel meteen een missie want we moeten eerst nog drie dingen regelen. Allereerst pinnen we geld. De valuta is de Japanse Yen, en we hadden al gelezen dat veel hier gewoon met contant geld gaat. We hadden op Schiphol ook nog even gekeken om geld te wisselen, maar de commissie die ze berekenen is echt schandalig. Als we de Yen briefjes in handen hebben gaan we door voor missie twee. Een WiFi pocket kastje. Daar we drie weken rond gaan reizen en ook met de auto, huren we een WiFi kastje waarmee je door heel Japan snel internet hebt. Je kunt er 5 apparaten mee verbinden dus dat is genoeg. Er zijn meerdere winkels die het verhuren en met even rondvragen voor de prijzen huren we zo’n kastje. Ook hier zat gewoon bijna 50 euro verschil tussen de duurste en goedkoopste. Snel verdiend… Als laatste schaffen we beide een Suica Card aan. Met deze kaart kun je met al het openbaar vervoer reizen en ook in sommige winkels betalen. Voor nu zetten we er allebei 5000 yen op, wat omgerekend ongeveer 35 euro is. Hierna zoeken we het trein station op van Narita Airport en onze Suica kaarten werken perfect. 5 minuten later zitten we in de NEX (Narita Express) op weg naar Tokyo stad en dan de wijk Shinjuku waar ons hotel ligt.

De treinrit duurt ongeveer 1,5 uur als we uitsappen op Shinjuku Station. En dan zit je ook gelijk in de drukte. Overal mensen, winkels en geluiden. Welkom in Tokyo! Ook gebruiken we gelijk ons WiFi kastje om via Google Maps de weg naar ons hotel te vinden. Het is 15 minuten lopen en bezweet door de warmte en de zon komen we aan bij Rose Garden Hotel Shinjuku. We hebben tijdens het lopen al veel gezien en onze ogen uitgekeken. Het is inmiddels 12:30 uur en we mogen pas inchecken om 13:00 uur. We halen wat te drinken en even later zijn we ook hier ingecheckt en zitten we in kamer 1710 op de zevende etage. De kamer is klein, maar dat schijnt overal in deze grote stad te zijn. Wel is alles schoon en aanwezig. Zoals de typische Japanse toilet, die ik maar meteen ga uitproberen. Zonder in echte details te treden, is dit een ware happening. De toiletbril is verwarmd, en na de grote boodschap heb je allemaal knopjes met verschillende kont douches. (Ik weet nu al dat Hans hier op gaat reageren haha). Je wordt als het ware helemaal schoon gespoeld en zo voor de eerste keer voelt dat echt heel raar, maar eerlijk is eerlijk. Je voelt je ook gelijk veel schoner. Tot zover poepen met Johan en Martin in Japan…

We besluiten even op bed te gaan liggen maar dat is geen goed idee. We zijn al bijna 24 uur wakker en we dutten steeds in. De enige en leuke oplossing is om gewoon gelijk de stad in te gaan en dus lopen de Reisjunkies een half uur later door Tokyo. De wijk Shinjuku ligt in het westen van Tokyo en voor we het weten lopen we tussen alle winkels, restaurants en drukte. Je hebt ook veel steegjes met allemaal restaurantjes waar je snel even sushi of iets anders kan eten. Ook bevinden zich in deze wijk heel veel speelhallen. We doen natuurlijk een potje Mariokart en na ons geluk beproeft te hebben bij een grijp machine hal is het tijd om even rustig wat te drinken en te kijken naar de drukte. Dan pas zie je en weet je dat de reis is begonnen. Heerlijk! Een totaal andere wereld dan we kennen en precies zoals we de straten en winkels hadden voorgesteld. Tegen 16:00 uur komen we terug in het hotel om ons op te frissen en om daarna nog even de avond in te gaan om wat te eten. We moeten toch de dag doortrekken om meteen in dit ritme te komen.

Dus rond 18:30 uur lopen we het hotel weer uit om nogmaals de wijk Shinjuku op te zoeken. Was het vanmiddag al druk, zo met de schemer die snel invalt en dus snel de donkere avondinluidt is het nog drukker. Het valt meteen op dat heel veel jonge mensen verkleed zijn als maid meisje met een bord met een getal met Yen erachter. Wij denken dat ze zichzelf verkopen, maar misschien hebben we het mis. Ook is in de schemer en donkerte alles met neon verlicht. Als we door Omoide Yokocho lopen dan heeft het zoveel meer sfeer dan vanmiddag. Ook zitten bijna alle barretjes vol met mensen die eten en drinken. Ook wij zoeken een eettentje op en je moet buiten bij een apparaat bestellen wat je wilt en betalen en dan maken ze het binnen aan de bar vers voor je. Mart neemt dumplings en gebakken kip en ik neem een combi met ramen en dumplings. Ramen is een grote kom met bouillon met allemaal groenten, een ei en noodles. Natuurlijk eten we de gerechten met stokjes wat ons heel goed af gaat. Een japanner is er niets bij. Ook is het heel leuk dat iedereen aan dezelfde bar zit te eten. Na het lekkere eten lopen we nog door de fel verlichte straten en gaan we Maruhan binnen. Dit is een gebouw waar Pachinko word gespeeld. Wat? Pachinko! Het is een soort van staande flipperkast en vooral jongeren spelen dit spel waarbij in grote zalen met kleine stalen knikkers wordt gespeeld. Het is een oorverdovend geluid met ook weer veel felle neonlichten. Veel jongeren zijn hier aan verslaafd en je kunt geen geld winnen maar je speelt voor punten en prijzen. Een lieve dame probeerde het ons uit te leggen, maar we hebben nog geen idee hoe het te spelen. Leuk om te zien is het zeker. Met oorsuizen slenteren we verder en als het licht begint te regenen en het bijna half negen is, vinden wij en onze benen het genoeg. Het waren twee lange dagen achter elkaar, maar we hebben er meteen enorm van genoten en hebben Tokyo al een beetje leren kennen.

We gaan naar ons hotel terug waar we lekker douchen en nog even Japanse tv kijken. Ik schrijf dit stukje af en daarna gaan we lekker slapen. We zijn inmiddels 32 uur wakker en met alle indrukken en de lange reis zijn we gaar, moe en klaar met de dag.

We zijn in Tokyo en Japan en voor wat we nu al gezien hebben belooft het weer een mooi avontuur te worden. Morgen gaan we weer verder maar voor nu welterusten!

Veel liefs van ons!