Terug naar San José en dan naar Poas en Braulio

Hey lieve allemaal, alweer twee dagen zijn voorbij en vooral vandaag was magisch en hebben we gevlogen door het regenwoud…

Maandag 12 februari 2024

Het slapen gaat steeds beter en je merkt ook echt dat het tijdsverschil met Nederland van 7 uur langzaam gewoon wordt. Het is hier trouwens 7 uur vroeger.

Vandaag zijn we om 05:30 uur wakker en omdat het ontbijt toch pas na 07:00 uur is besluiten we om de ochtend te gaan gebruiken voor een ochtendwandeling door het Tortuguero National Park. Een laatste keer op zoek naar wat wildlife.

Rond 06:15 uur lopen we richting het strand. Je moet het een beetje zo zien, Tortuguero ligt tussen de zee en de wateren van Tortuguero in. Hierdoor zijn er ook zoveel verschillende beesten. Je hebt aan de ene kant namelijk zout water en aan de andere kant zoet water.

Als we het strand oplopen is het heerlijk rustig en half bewolkt. De zee is wel lekker ruig en het zand van het strand is heel donker. We lopen het strand wat af en dan kun je vanaf het strand zo het Nationale Park en de Jaguar Trail op lopen. De Jaguar Trail heeft namelijk zones die in elkaar overlopen met nummers. Volgens mij is het van nummer 36 tot en met 59 welke wij gisteren dus helemaal heen en weer hebben gelopen. We lopen vanachter strand zone 38 in en vandaar verder de trail op. Het is nog vroeg maar je hoort de brulapen alweer roepen en de vogels fluiten. Wat is er eigenlijk lekkerder om wakker te worden met een ochtend wandeling door de natuur… We lopen stil en rustig en zien als eerste een groene Ara in de boom aan bessen knabbelen. Af en toe horen we tijdens het lopen van alles ritselen tussen de bomen en zien dan een Agoeti die stil blijft zitten waardoor we een mooie foto kunnen maken. Tussendoor hadden we ook al een grote zwarte loopvogel gezien met een mooie gele snavel. Bij zone 47 draaien we om en lopen we weer terug als Mart iets verder in de bomen twee Capucijnersapen ziet slingeren op zoek naar noten in de bomen. We blijven zo een kwartier staan kijken als ze daarna verder het regenwoud ingaan en we ze niet meer kunnen zien. Na nog wat vogels lopen we terug via het strand naar ons hotel voor het ontbijt.

Het ontbijt is hetzelfde als gister en ook nu laten we het ons goed smaken. We hebben alle tijd en nemen deze dan ook want we hoeven pas om 11:20 uur te verzamelen voor de terug reis naar San José. Na het ontbijt gaan we dus nog even naar de kamer om uit te rusten en alles in te pakken en om 10:00 uur checken we uit om nog 1x door de hoofdstraat te lopen en een koffie en een verse smoothie te drinken in koffiebar Sloffee en te genieten in de zon van Tortuguero. Er hangt hier echt een heel relaxte vibe.

Om 11:00 uur melden we ons voor de bootreis en staan we niet op de lijst. Even is er verwarring maar gelukkig is het snel geregeld en was het een foutje. Een kwartier later varen we weg en zien we Tortuguero achter ons steeds kleiner worden tot we het niet meer zien. De boottocht is net als de heenweg fantastisch mooi en het mooie weer helpt daar zeker aan mee. De boot vaart hard door de kanalen en we nemen nog een keer goed de prachtige gezichten in ons op als we na een uur en twintig minuten weer aankomen in La Pavona alwaar een busje ons al weer staat op te wachten. Als alle bagage van ons en alle andere mensen is ingeladen rijden we via de enorme hobbelweg met gaten weer terug naar het gebouw van Exploradores Adventures, vanwaar het volgende busje ons weer naar San José zal brengen. Bij het overstappen in de bus naar San José halen we een Buritto kip die we in de bus lekker opeten en dan is het nog ongeveer 2,5 uur rijden via het Braulio Carillo National Park die we morgen gaan bezoeken.

We hadden om 17:00 uur afgesproken met Amigo rent a car voor het leveren van de auto, maar door het drukke verkeer komen we pas om 18:05 aan bij ons hotel. De man van Amigo is gewoon een uur op ons blijven wachten nadat we met het verhuurbedrijf hadden gebeld. Hoe tof en lief is dat…. Ik denk dat in Nederland iemand al weg was geweest. Na een praatje en een goede fooi voor het wachten hebben we de aankomende twee weken een witte Toyota Rav 4 4x4. Een grote bak waar we veel plezier van gaan hebben.

Martin had terwijl ik de huurauto afhandelde al ingecheckt en we krijgen weer een mooie ruime kamer. We besluiten om eerst even snel bij de grote gele M wat te eten omdat we na zo’n lange reis geen zin meer hebben om uitgebreid uit eten te gaan en na de snelle hap zoeken we de kamer op, douchen weer lekker warm na twee dagen geen warm water in het hotel en gaan we lekker in het zalige zachte bed nog wat tv kijken en dan lekker slapen.

Morgen start onze roadtrip en we hebben er zin in. Op naar nog veel meer moois in Costa Rica, maar eerst lekker slapen want de trip naar Tortuguero was fantastisch maar doordat het zo afgelegen ligt en lang reizen is vanuit San José ook erg vermoeiend. Sweet dreams!

Dinsdag 13 februari 2024

Wat is er nou lekkerder dan de dag te beginnen met een goed ontbijt? Rond 06:00 uur zitten we aan het ontbijt gedoucht en wel. Het ontbijt is super bij Country Inn en vormt een goede bodem voor de start van onze roadtrip, want vanaf vandaag gaan we Costa Rica zelf onveilig maken en ervaren met onze huurauto.

Om 06:45 uur checken we uit, laden we de koffers in de auto en stellen we de navigatie in op Poas Volcano National Park. De rit duurt een uur en een kwartier en als we wegrijden merken we gelijk dezelfde drukte als gisteravond op de weg. Gekkenhuis… alles staat vast. De weg naar Poas N.P. is eerst door de stad en daarna langs een kronkelweg de bergen in, welke erg mooi is om te rijden. Mooie uitzichten en ook met mooi weer. Hoe hoger we komen, hoe meer bewolking er komt en als we rond 08:00 uur bij de ingang van het Poas Volcano N.P. zijn, is het licht bewolkt. De Poas Vulkaan is 1 van de populairste parken. Je moet in dit park al ver van te voren tickets boeken en die boek je in een tijdslot. Wij mochten naar binnen tussen 08:00 en 08:40 uur.

De Poas vulkaan is ruim 1 miljoen jaar geleden ontstaan en er is onlangs nog activiteit geweest. Als we aankomen krijgen we eerst een korte briefing en rode helmen op en lopen dan 700 meter het pad af richting de krater. Nu is de krater heel vaak niet te zien vanwege hele dichte mist en ook nu is dat zo. Ook mag je maar 20 minuten boven blijven en dan moet je weg voor de volgende groep. Gelukkig hebben we twee keer dat de wind en de zon de mist een beetje weg haalt waardoor we het een beetje kunnen zien. Ruiken kunnen we hem wel, rotte eieren zijn er niets bij. Na 20 minuten hebben we toch een beetje de krater kunnen zien en lopen we terug naar het bezoekerscentrum. Je kunt hier ook nog lopen naar een meer,maar die laten wij aan ons voorbij gaan want we moeten door met ons schema voor vandaag.

De volgende stop is namelijk op de weg terug bij Haciënda Alsacia. Dit is de enige Starbucks coffee farm ter wereld, waar ze koffie verbouwen voor Starbucks sinds 2013. Als we aankomen parkeren we de auto en het is een mooi complex met een koffieplantage en koffiefabriek. Je kunt hier ook een koffie tour krijgen, maar die gaan wij later bij een andere, Costa Ricaanse koffieboer doen. Wij komen hier alleen koffie drinken (Mart dan…) en alles bekijken. Mart neemt een lekker bakkie en met het uitzicht op een prachtige plantage met ook nog een waterval drinkt hij die op. Ook kopen we nog een klein koffie mokje van de Starbucks koffieplantage en een t-shirt. Zoals velen van jullie weten hebben we al een enorme verzameling van alle mokken waar we al geweest zijn.

En dan is het tijd om weer verder te gaan. We starten de auto en rijden verder naar beneden richting San José terug. We gaan namelijk naar het Braulio Carillo National Park. Op de weg terug van Poas naar San José zitten allemaal aardbeien boeren en we halen een lekker bakje aardbeien voor onderweg, want de rit naar het Nationale Park duurt 1 uur en 45 minuten. Als we onderweg zijn komen we weer in de file terecht. Het rijden in San José is echt verschrikkelijk druk en niemand helpt elkaar in het verkeer. We hebben toch wel op veel plekken gereden, maar dit is wel de ergste stad.

Als we de stad uit zijn en op de goede weg zitten naar het Braulio Carillo N.P. Gaat het best snel. We betalen de tol voor het park ( 50 cent ) en was het prachtig weer in San José en Poas, hier is het bewolkt en regent het. Gelukkig duurt de weg nog 40 kilometer en als we aankomen op onze bestemming is het gelukkig droog. We zijn namelijk bij de Aerial Tramway van Rainforest Adventures. Hier gaan we in een open Tram het regenwoud over en dwars doorheen vliegen. We parkeren de auto en als we ons hebben aangemeld worden we met een busje door een groot stuk van het regenwoud naar de Tramway gebracht. Ook dit moesten we van te voren boeken en daar hebben we achteraf geen spijt van.

We stappen in de open Tram en net als wij starten begint het te regenen, maar na een paar minuten stopt dat weer en klaart het weer helemaal op. Het weer is niet te voorspellen en hoort helemaal bij het regenwoud. We zitten in de tram welke heen en weer ongeveer 1 uur en 20 minuten duurt en het is echt in 1 woord Fantastisch! We vliegen echt over, door en onder de bomen van het regenwoud en zien vogels, horen allemaal geluiden en zoeken in de bomen naar beesten. We hebben dit ook in Australië gedaan, maar deze is echt de bom. Buiten vogels zien we helaas geen andere dieren maar als we bijna beneden zijn zien we in 1x een fantastisch dier onder ons lopen, de Tapir!! Gewoon in het wild in het regenwoud, de Tapir! Eigenlijk is dit een nachtdier en als we uitstappen uit de tram zegt de rangeer ons dat we heel veel geluk hebben omdat ze zich bijna nooit overdag laten zien. Wow, wat is dit gaaf en we hebben prachtige foto’s en zelfs een filmpje…

Perplex gaan we dan ook nog een hike doen door een deel van het regenwoud. Je kunt hier namelijk ook een mooie hike maken en dat doen we dan ook. We lopen op de paden en zoeken naar beesten terwijl de druppels van de eerdere regen naar beneden vallen. Ook de geur van alle bomen en planten zijn heerlijk. Op enorm grote mieren na en wat vogels zien we niet veel, maar de Tapir zien was al ons hoogtepunt vandaag. Ook hebben ze hier nog een vlindertuin die we even bezoeken en daarna laten we ons weer ophalen met het busje om ons naar de ingang te brengen. We hebben namelijk nog een laatste excursie vandaag, namelijk een tour met een gids door een deel van het Braulio National Park. Het is een jonge jongen die samen met z’n ouders dichtbij het park wonen en vandaar uit loop excursies bieden.

De tocht duur ongeveer anderhalf uur en we zien door hem echt veel dieren. Uiteindelijk zien we 2 luiaards weer hoog in de bomen, vleermuizen, kikkers waaronder de rode en groen zwarte gifkikkers en de red eye frog. Ook zien we een toekan welke weer anders is als eerder gezien en een groene basilisk. Ook weet hij heel veel van planten en kruiden die in het regenwoud te vinden zijn. De gids heeft trouwens een enorme grote verrekijker waarmee je de dieren van heel dichtbij kunt zien en hij legt dan je mobiel erop en maakt dan een foto. Prachtig! De red eye frog zet hij ook nog op een tak waardoor we echt prachtige foto’s kunnen maken.Na een goede fooi zoeken we de auto op en rijden we naar onze volgende hotel, Heliconia Island in Sarapiqui waar we tegen zessen aankomen. Het is al schemer en het hotel ligt op een afgelegen gebied. Als we uitstappen moeten we eerst een soort van hang brug over en melden we ons bij de receptie. De eigenaar is Nederlands en geeft ons kamer 2. Het is een prachtig complex wat letterlijk op een eiland ligt en we horen veel dieren geluiden. Zo horen we vogels, kikkers en brulapen te keer gaan.

Als we de spullen op de kamer hebben gelegd gaan we nog even met de auto weg om wat te eten bij een Soda. Dit is een klein restaurantje en in huis, tuin en keuken Spaans bestellen we een burger bij een super lief vrouwtje, Jackie genaamd. Ze haalt de spullen eerst bij de supermarkt ernaast en maakt het dan voor ons. Te grappig en te lief. Als we na het eten en drinken slechts 10 dollar hoeven af te rekenen geven we 15 dollar en is ze super gelukkig. We rijden in het donker terug en lopen dan naar onze kamer waar we nog even buiten gaan zitten luisteren naar de geluiden terwijl ik dit verslag schrijf. Vandaag was in 1 woord magisch met weer veel wildlife dat we gezien hebben met als klapper de Tapir. Soms kunnen alle indrukken ook te veel zijn en moet je het even laten bezinken. Dat gaan we vannacht doen als we gaan nagenieten van deze dag. Op naar morgen prachtig Costa Rica!

ps. Bij het vorige verslag hebben we eindelijk wat foto’s kunnen plaatsen van de reis tot nu toe…