Darwin en Kakadu National Park

Hey lieve allemaal!

Hier zijn de Crocodile Dundees all the way from Australia. Onze eerste drie dagen Down Under zitten er alweer op. Ik wilde gisteren al iets plaatsen maar toen hadden we geen internet. Sorry dus mensen, het is een lang eerste verslag geworden. Veel plezier met het lezen van onze eerste dagen in Australië.

Donderdag 8 september 2016

Het is 05.45 uur als de wekker gaat en het tijd is om wakker te worden voor de grote reis. Today is Australia day! Na maanden van voorbereiden en routes plannen gaat onze nieuwe reis vandaag van start. We frissen ons op en na alle laatste dingen ingepakt te hebben, gooien we de koffers in de auto en rijden we naar m'n moeder die Mart en mij naar Schiphol zal brengen. Ooit afgevraagd waar de naam Schiphol vandaan komt? Het is in ieder geval geen vrolijk verhaal en iets met schepen die vergingen op die plek. Om 07.00 uur rijden we weg met moeders aan boord en we treffen het niet. Op de A1 is een vrachtwagen gekanteld en er is meer dan 65 minuten vertraging op de A6. Gelukkig vliegen we pas om 11.15 uur met Singapore Airlines. Iets na half negen komen we aan en nemen we afscheid van moeders die de Mini Kuiper 2.0 een maand tot haar beschikking heeft. We droppen de koffers af nadat we ze voor de eerste keer laten sealen. We maken een tussenstop van 2,5 uur op Singapore en nemen maar het zekere voor het onzekere, je weet nooit wat er met je koffer gebeurt tijdens een tussenstop... Na een lange douanecheck ploffen we bij de Starbucks neer voor een ontbijt, daarna nog even wat Australische Dollars pinnen, een luchtje halen en wat boekjes kopen. We hebben het nog best druk op zo'n eerste vakantieochtendje... Tegen elven mogen we aan boord en nemen we plaats op de voorlaatste rij. De plaatsen zijn best ruim en tijdens het inchecken een paar dagen geleden hebben we de plaats tussen ons vrij gelaten en het plannetje heeft gewerkt. Er zit niemand tussen ons, lekker ruim zitten dus. Kwartiertje later dan gepland stijgen we op en eenmaal los van de grond zijn we echt op weg. Zoals gezegd zullen we eerst vliegen naar Singapore waar we na een heel (lees heel heel) turbulente vlucht na iets meer dan 12 uur vliegen aankomen. Aan boord hebben we allebei een aantal films gekeken, muziek geluisterd en ook kon je veel eten met zelfs een menukaart. Singapore Airlines is echt top. Het is heerlijk om na meer dan 12 uur opgesloten te zitten even de benen te strekken en te lopen. Het is dan hier alweer vrijdag 9 september. Het vliegveld van Singapore is groot en onder verdeeld in drie terminals die je met een soort van metro doet. We kwamen aan in Terminal 3, maar onze volgende vlucht naar Darwin vertrekt van Terminal 2. Eenmaal uit de metro hebben we nog meer dan 2 uur voordat het boarden van de volgende vlucht begint. We eten wat bij Subway en drinken wat bij Starbucks. Of zo'n tussenstop nou echt ideaal is voor je eigen gevoel weet ik niet. Allebei voelen we opeens de moeheid toeslaan. Misschien kun je beter in 1x doorvliegen, maar dat gaat helaas niet. Plaatselijke tijd 08.00 uur mogen we boarden en zaten we net nog naast elkaar, nu helaas niet. Ook het vliegtuig van Silkair is veel kleiner en veel minder luxe dan de eerste vlucht. Een half uur later stijgen we weer op en nu zijn we echt op weg naar Australië. Aan boord is er geen entertainment. Geen tv, geen muziek. Dan maar ff ogen dicht. We voelen allebei tijdens de vlucht weer de moeheid en waarschijnlijk door de lange reis zijn we als we bijna gaan landen best klaar met het vliegen. (Lees: moe, misselijk, buikkrampen), waarschijnlijk door het eten tijdens de vlucht waar ik toch altijd last van heb. En dan roept de piloot dat we gaan landen, Yes! Langzaam daalt het vliegtuig af en bijna op de grond voel je dat de piloot gas geeft en weer stijgt. Iedereen reageert en de piloot roept om dat er teveel zijwind kwam van rechts en hij anders de grond met de vleugel had geraakt. Hij vliegt een extra rondje om Darwin en probeert het dan nog een keer. Het gaat goed maar vraag niet hoe... Hij zwabberde van links naar rechts en dat voelden we enorm. Best eng. Veilig uit het vliegtuig en de eerste stappen op Australische grond zoeken we de rij van de douane op. Het duurt ongeveer een half uurtje en dan worden we zonder gemor meteen toegelaten. Met twee mooie Australische stempels in het paspoort als gevolg. We pakken de koffers die er al staan en door naar de koffercheck. We worden eruit gepikt, maar omdat ze geseald zijn hoeven ze niet open. Twee dames willen alleen weten wat we gaan doen en als ze onze map met schema en bladeren zien zijn ze onder de indruk van onze planning en met name de netheid van onze boekingsmap. Hadden ze nog nooit gezien. Na een leuk gesprek zoeken we Europcar op en zitten we even later in een mooie grote grijze Toyota SUV. Het is trouwens wel gelijk tropisch plak warm. Standaard probeerde de autoverhuurder er weer van alles bij te verkopen. Na het inladen starten we de auto en begint de volgende proef. Net als Zuid-Afrika gaan we hier links rijden en ja hoor meteen bij de eerste afslag doe ik de ruitenwissers aan ipv de richtingaanwijzer, dat gaat vaker gebeuren. De rit naar CityEdge Motel is maar een kwartier en gaat goed. Het is erg rustig op de weg gelukkig. Wat dat betreft is het goed dat we hier beginnen en niet gelijk in een drukke stad als Sydney. We checken in en de man achter de balie is niet echt duidelijk te verstaan maar wel heel aardig. Heel country achting Engels... Hi Mates!! We krijgen kamer 330 en het is een gewone nette kamer. We ploffen op bed en doen even helemaal niets. We zijn er nu echt. Na wat uitrusten douchen we de moeheid een beetje weg en gaan we toch nog even naar Darwin Harbour met Cullen Bay en Mindill Beach welke we zondag bezoeken. We willen nu wat gaan eten in de haven en doen dat bij Lola's. Een heel gezellig tentje vanwaar we met een heerlijke Lolaburger en wat te drinken de haven en de mensen bekijken. Het is gezellig druk, maar wij gaan rond half acht toch echt aftaaien. We zijn erg moe en eenmaal weer terug in onze kamer en tanden gepoetst stellen we de wekker in en zeggen we welterusten. We vallen allebei snel in slaap na meer dan 30 uur op te zijn en na zo'n lange reis. Thank you Australia for having us. We are gonna make a real Good time with ya!

Zaterdag 10 september 2016

Half zeven hebben we de wekker gezet. Het is hier trouwens 7,5 uur later dan in Nederland. Waar dat halve uur vandaan komt weet in niet. Ik heb vannacht erg slecht geslapen en was veel wakker. Mart heeft gelukkig beter geslapen. We douchen en scheren ons en na een ontbijtje pakken we alles in en laden onze auto weer in. Rond 08.00 uur verlaten we Darwin en gaan we op weg naar Kakadu National Park. Ook wel Crocodile Country genoemd, vanwege de vele krokodillen die er leven. Kakadu NP staat vooral bekend om zijn wetlands en de drie Alligators, de east Alligator River, de west Alligator River en de south Alligator River, waar de krokodillen weer in leven. Het is ongeveer twee uur rijden naar de ingang van het park. Het is zaterdagochtend en nog lekker rustig op de weg. Zo met de eerste dag in Australië in het vooruitzicht rijden we goed door. Op een gegeven moment zijn we uit de stad en wordt alles groen en met weidse uitzichten. Kakadu NP is het grootste nationale park van Australië en is maar liefst 19757 km2 groot. Toch is het heel overzichtelijk met eigenlijk maar twee grote wegen er doorheen, 1 vanuit het westen en 1 vanuit het zuiden. Wij komen het park binnen met de weg uit het westen, de Arnhem Highway. Zoals gezegd rijden we op een gegeven moment met links en rechts alleen maar bomen en in de verte zien we opeens iets heel snels over de weg heen gaan en daarna meteen nog 1. Kangaroos!! Wat steken ze super snel de weg over en het zijn net dinosaurussen als ze zo snel rennen/springen. Als we daar zijn waar ze oversprongen zijn ze weg. Maar ze zijn er dus echt... Haha. Even later zien we hun broertje of zusje wel heel goed en van heel dichtbij... Dood op de weg. Bah! Wat een naar gezicht en eenmaal gestopt wat een stank. We stappen snel de auto weer in en rijden verder. Over de hele weg tot de ingang van Kakadu NP zien we helaas nog twee dode Kangaroos. Als we eenmaal bij de ingang van het park zijn maken we de welbekende foto bij het bord van Kakadu NP. Tegen tienen rijden we dus echt het park in en dan is het weer 1 rechte weg door het park heen naar het plaatsje Jabiru waar we vanavond ook zullen overnachten. Ook deze weg is ongeveer 140 km lang en hier doen we weer met wat stops zo'n twee uur over. We rijden niet meteen naar Jabiru, maar naar Ubirr. Ubirr is een grote rots waar je veel Aboriginals Art kunt bekijken van ongeveer 2000 jaar oud. De Aboriginals zijn de oorspronkelijke bewoners van het land en Kakadu NP is nog steeds van hun maar wordt verpacht aan de regering en samen beheerd. Even een klein geschiedenislesje voor niets erbij zeg maar. Tussendoor stoppen we ook nog bij een plek waar je vanuit een beschutte uitkijkpunt vele vogels kunt zien die leven in de wetlanden. We zien veel vogels waaronder ook mooie witte Kaketoes. Eenmaal aangekomen bij Ubirr is het net twaalf uur smiddags en eten we eerst een tosti bij de enige zaak waar je hier wat kunt kopen. Na ons eten gaan we Ubirr beklimmen en al klimmend kom je langs de belangrijkste galerijen waar je Aboriginals kunst kan bekijken. Het klimmen valt mee hoor, het is goed te doen en de stenen zijn net trappen, al zitten er moeilijke stukken bij. Mart flikt het toch maar weer ondanks zijn knie, trots op hem. Boven op Ubirr heb je een weids uitzicht over Kakadu en een hele vlakte. Echt prachtig! Ook de Aboriginals kunst is mooi, al zie je er nooit echt in wat ze bedoelden met hun tekeningen. Wie omhoog gaat moet ook weer naar beneden en met ongeveer 40 graden valt dat best tegen. Bezweet zoeken we de auto op en halen nog maar wat te drinken bij het tentje alvorens we naar Cahills Crossing aan de East Alligator River rijden. Bij de rivier zien we meerdere krokodillen zwemmen en ook het uitzicht op de rivier is prachtig. We hebben trouwens bij de Information Centre onze Kakadu Passen van maar liefst 40 dollar p.p. gekocht en de dame van de balie vertelde dat er bij Cahills Crossing rond half vier de krokodillen spectaculair vis gaan vangen omdat het water tegen die tijd stijgt, maar helaas is het al dagen heel warm en staat de rivier niet hoog en zien we dit niet. Hierna rijden we naar Jabiru om in te checken bij onze slaapplaats voor vannacht: Kakadu Lodge. We zoeken de receptie op en krijgen kamer 12. Wat ons nooit gebeurt, gebeurt nu dus wel. Deze Lodges hebben geen WiFi, geen eigen badkamer en geen eigen toilet. We gaan dus k(r)amperen in een huisje en mogen douchen/poepen/plassen in een stenen huisje tegenover onze lodge. Luxepaarden als we zijn, is dat best even slikken, maar het is niet anders. We halen de koffers uit de auto en gaan eerst ons douchen om ons weer even fris te voelen na een zeer warme/zweterige dag. Op onze slippertjes en badlaken om zoeken we de gedeelde douches op en eerlijkheid is dat het er gewoon goed uitziet, maar het idee met onze shampoo onder de hand lopend naar een douche of als we naar het toilet moeten vannacht pas niet bij ons. Maar zo zie je maar weer wat reizen met zich meebrengt. De douche is zalig en fris lopen we weer met onze badlaken om terug naar onze glampinghut, al mag je het woord glamping eraf halen haha. Ach het valt best mee hoor. Er is ook een zwembad met een bistro maar die hebben weinig en dus besluiten we te gaan eten in Jabiru. Het dorpje heeft welgeteld nul restaurants. We gaan het Mercure hotel in, wat gemaakt is in de vorm van een krokodil en besluiten bij hun restaurant te gaan eten. Een zeer goede keus. We bestellen namelijk Kangaroo Filet en die is zalig. Heel mals, al voelt het best raar om het dier te eten die we ook zo graag in het echt willen zien. Niet over nadenken en Skippy smaakte zalig! Na het eten en even tanken gaan we terug naar onze Lodge en is het dorp echt heel klein, wij presteren het om gewoon te verdwalen hahaha. In het donker rijden we steeds verkeerd. We doen over nog geen twee kilometer een kwartier hahaha. Maar al die straatjes met allemaal dezelfde namen... Zelfs onze navigatie Hansie Hansie werkte niet mee... Wel zien we tijdens het rijden twee Dingo's. Soort van wilde honden. Eenmaal op de kamer zetten we thee en koffie en nemen we er Tim Tam koekjes bij. Ja, ja Manon we hebben ze gevonden hoor en ze zijn zeker goddelijk! Het is hier dan al 21.00 uur en op tv begint net Manchester United-Manchester City. Is dat even boffen. We kijken de wedstrijd heerlijk liggend op bed, nagenietend van een mooie eerste dag Kakadu. Morgen zullen we hier in Kakadu NP nog wat dingen bekijken en doen, om daarna terug te rijden maar Darwin, waar we in de avond de Mindill Beach Markets zullen bezoeken. Maar eerst maar eens een goede nachtrust pakken. Tot morgen!

Zondag 11 september 2016

Allebei zijn we om 05.00 uur wakker en kunnen ook niet meer slapen. We blijven nog even liggen en kijken wat tv als we rond half zeven gaan douchen. Vannacht ben ik er 1 keer uit geweest om te plassen. Viel dus mee. We zien het langzaam licht worden en ook alle vogels worden wakker, wat een mooi zangspel oplevert. Na het douchen pakken we alles in en verlaten we onze Kakadu Lodge. We leveren de sleutel in en rijden dan naar de Kakadu bakery, maar die is helaas op zondag gesloten. Dan maar terug naar de receptie vanwaar we geslapen hebben en met een klein ontbijtje starten we weer de auto en nemen we de weg die naar het zuiden van het park gaat. Tien minuten onderweg zien we drie Kangaroos in de berm zitten, maar als we stoppen springen ze allemaal weg. Het is pas kwart over acht en we weten met wild zoeken dat sochtends de meeste kans is dat je wat ziet. We hebben ze dus gezien, maar helaas nog niet op de camera. We rijden naar Nourlangie Rock. Net als bij Ubirr Rock van gisteren, kun je hier Aboriginals Art bekijken, maar deze zijn nog wat beter behouden en dus mooier qua kleuren en duidelijkheid. Het is al vroeg warm en met het klimmen zweten we al snel. Waar we trouwens wel helemaal gek van worden zijn de vliegen. We waren er al voor gewaarschuwd maar de Fly's are everywhere! Irritante ... Beesten! Van boven heb je weer een prachtig uitzicht. Was het gisteren vanaf Ubirr open vlakte wat je zag, nu alleen maar bomen, bomen, bomen, zover je kunt kijken. We zijn de enige zo vroeg en de stilte en schreeuwende vogels om ons heen is prachtig. We gaan weer naar beneden en bekijken nog meer Aboriginals Art en zoeken dan verhit de auto weer op. We rijden de weg zuidwaarts verder af en stoppen dan bij een Billabong. Dit is een groot drassig moerasgebied waar veel vogels zijn waaronder de voor Kakadu NP zo bekende zwarthals ooievaar. We kijken een tijdje rustig vanaf een bankje en met name naar de hard kakelende en vele kaketoes. Wat maken die een lawaai. Als we terug in de auto wegrijden staat er bij de eerste bocht een Kangaroo in de bosjes. We reden niet hard en hij/zij springt weg maar blijft op gepaste afstand stil staan. We fotograferen onze eerste Kangaroo in het wild. Waarschijnlijk zullen we er nog veel zien in Australië, maar rijdend door dit NP is het echt moeilijk ze te vinden door de vele bossen en de hoge snelheid waarmee je hier mag rijden 80 tot wel 130 km. De Kangaroo springt dan weer weg het bos in tot we haar/hem niet meer zien. Te leuk! Met al het geklim en gerij is het alweer 11 uur en besluiten we de weg weer naar boven te nemen en terug richting Darwin te rijden. Dit is nog meer dan 350 km dus daar hebben nog wel even voor nodig. We rijden dezelfde weg als dat we gisteren zijn gekomen. We zien nog een Kangaroo de weg overspringen maar voor de rest geen wildlife meer. We komen met goed doorrijden en een tank en eetstop om ongeveer half drie in Darwin aan waar we eerst Darwin Waterfront bezoeken. Dit strandje met life muziek is erg gezellig met allemaal eet tentjes eromheen. Het is zondag, mooi weer dus gezellig druk. We lopen langs het strand en zoeken daarna de winkelstraat van Smith street Mall op. Een aantal winkels zijn open en we bekijken wat souvenir winkeltjes. Diana, we hebben je gele bordje met een Kangaroo hoor! Hierna maken we een rit door Darwin en bekijken het Bicentinnial Park, het Parliament House, the Old Town Hall en het Government House. Dan vinden we het even genoeg en rijden we naar ons hotel. Skycity hotel/casino. Was gisteren nogal basic, nu is het erg luxe en krijgen we een prachtige kamer op de bovenste etage met een uitzicht op zee. Als je binnenkomt staat er op de televisie Welcome Mr. Kuiper. We houden wel van deze luxe. Ook kregen we een voucher voor een drankje, die we ophalen en met een ijskoud biertje en een colaatje gaan we op ons balkon zitten en genieten we van het uitzicht en het weer. Even heerlijk genieten en nietsen. We gaan lekker in bad en om 18.15 uur gaan we naar buiten en zoeken het strand op. Dit hotel hadden we niet voor niets uitgezocht. Op zondag- en donderdagavond worden er op Mindill Beach de Mindill Beach Night Markets gehouden. Eerst kijkt iedereen naar de zonsondergang en daarna is er naast het strand een grote braderie met allemaal kraampjes en veel eettentjes. We bekijken eerst dus de prachtige zonsondergang en maken wat mooie foto's en ook maakt er iemand een prachtige foto van ons. Als de zon helemaal in zee is gezakt begint eigenlijk pas het echte kleurenspel aan de lucht. De lucht lijkt helemaal in brand te staan en gaat van licht oranje naar dieprood, totdat het weer langzaam grijs en helemaal zwart word. Prachtig en we genieten er echt van. Dan gaan we de markt over en het is gelijk reuzegezellig. Ik zeg straatartiesten, eten, drinken, heerlijke temperatuur en vrolijke mensen wat wil je nog meer. We zien een man echt heel goed Didgeridoo spelen en samen met iemand achter een drumstel klimt het super. We lopen de markt over en we eten wat verschillende dingen bij verschillende kraampjes. Ook bekijken we meerdere straatartiesten. Echt super gezellig! Er lopen ook veel Aboriginals rond. Zonder te discrimineren zien ze er allemaal hetzelfde uit en zijn ze echt heel zwart. Ook hun haar hebben ze volgens mij nog nooit gewassen, maar misschien hoort dat zo. Met onze buik vol en met een vrolijk gevoel zoeken we om 20.30 uur ons hotel wat naast de market ligt weer op. De Mindill Beach Market duurt ook maar van 16 to 21 uur. Dit maakt Darwin wel heel gezellig en we hadden het niet willen missen. We leggen de camera boven in de kamer en gaan ons geluk dan beproeven in het casino. We spelen op wat kasten en Mart heeft geluk, ik niet. Mart wint 50 dollar en ik verlies 50 dollar. We spelen dus quite. Moe maar zeer voldaan na weer een heerlijke dag zoeken we de kamer op waar ik nog de dag van me afschrijf en daarna zoeken we ons heerlijke grote luxe bed op. Morgen alweer de laatste volle dag in Darwin en omstreken en dan gaan we naar Litchfield National Park, het belooft weer een mooie dag te worden. Wat hebben we het toch heerlijk!

Voor ons begint zo de nacht en voor jullie is het zondag middag. Morgen zoals verteld nog een dag in Litchfield NP, en daarna vliegen we door naar Alice Springs. Maar dat lezen jullie de volgende keer! Nog een fijne zondag!

Veel liefs van ons!