Vliegen over het regenwoud & Atherton Tablelands

Hey lieve allemaal,

Ik blijf het zeggen, maar wat gaat het snel allemaal. We zitten nu op Magnetic Island , voor de kust van Queensland. De Tablelands en het regenwoud achter ons gelaten om nu een paar dagen van zon, zee en strand te genieten.


Zondag 25 september 2016

Als ik dit tik op de iPad zijn we net uitgebubbeld. Uitgebubbeld? Ja, bubbel de bubbel... We hebben weer geen wekker nodig want onze biologische klok zorgt ervoor dat we al om 05.45 uur klaarwakker zijn. We openen de gordijnen en al hadden we een niet zo mooie/schone kamer, we zaten wel meteen aan het zwembad en aan de tuin. We gaan buiten zitten en zien de zon achter het resort op komen en dat samen met een kopje thee/koffie maakt dat de dag weer kan beginnen. We doen de hele ochtend reutemeteut weer en als we helemaal klaar zijn voor vertrek is het net 08.00 uur. We willen wat te eten en drinken halen bij de bakker in de stad, maar deze is op zondag gesloten. Ernaast zit een supermarkt en dus halen we daar croissantjes en wat te drinken en yoghurt. Op een bankje eten we dit rustig op en rijden dan naar Smithfield, nog geen tien minuten rijden van Cairns. Vooraf met plannen wilden we de excursie die we deze ochtend gaan doen, al ondernemen en al helemaal toen Martin op Facebook met een prijsvraag twee tickets won. We gaan met de Kurunda Cable Car over het regenwoud en de gewonnen prijs scheelt ons 100 euro. Ik zeg mooi meegenomen. Om 08.45 uur wisselen we de voucher die we toegestuurd hebben gekregen om voor tickets, en nog geen vijf minuten later stappen we in de kabelbaan met gondel nummer 24. Als we omhoog gaan is het alleen maar groen wat je ziet. Je vliegt letterlijk boven het regenwoud van het Daintree National Park en ziet de hoge toppen van alle bomen onder je. Echt cool! De hele afstand die de gondel aflegt is 7,5 kilometer en gaat naar Kurunda, oftewel Village in the Rainforest zoals het genoemd word. Tussendoor heb je nog twee tussenstations waar je uit kan, maar die bewaren we voor de terugweg. We gaan in 1 keer door naar Kurunda, waar we om ongeveer half tien aankomen. De vliegrit was prachtig en we mogen ook nog eens terug straks. Kurunda is een klein dorp in het regenwoud met 1 hoofdstraat. Het is nog erg rustig zo op zondagmorgen en we lopen gezellig langs de winkeltjes, souverniershops en cafeetjes. Uiteindelijk kom je uit op een plein met een Visitor Centre, maar die is nog niet open. Wel zit er een werknemer van het Centre op een bankje die spontaan een gesprek met ons aangaat en ook Nederlands blijkt te zijn. Hij is hier ooit op vakantie gegaan en nooit meer terug gegaan. Hij verteld ons wat over Kurunda en wat we het best kunnen bekijken. Veel is te toeristisch volgens hem en we zoeken daarom Kurunda Old Village op waar je loopt tussen kleine huisjes/kraampjes met allemaal shopjes en muzikanten. Ook een aantal aboriginals kinderen die op een Didgeridoo spelen. Ze kunnen het goed! Ook zou je hier naar een soort van park kunnen, waar je vogels, koala's en andere Australische dieren kunt zien en vasthouden. Wij vinden dit soort parken nooit echt een toevoeging en gaan terug naar de hoofdstraat om in nog wat winkeltjes te kijken en we eten nog een stuk gebak met thee en koffie als we de Cable cars weer opzoeken voor de weg terug. Zoals gezegd heb je twee tussenstations. Eerst stappen we uit bij Barron Falls Station vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de watervallen, maar doordat het geen wet season is, is de waterval niet zo heftig als dan. Wel mooi om te zien zoeken we daarna een soort van interactief regenwoudcentrum waar je meer over het woud te weten komt. Dan stappen we weer in de gondel en stappen we uit bij Red Peak Station waar je op een 175 meter lang pad door de toppen van het regenwoud loopt. We hadden gisteren natuurlijk al een enorme afstand door het regenwoud afgelegd dus na de kleine Walk stappen we weer in voor het laatste stuk terug naar Smithfield. We nemen de uitzichten goed in ons op en zien in de verte Cairns en Palm Cove liggen als we daarna weer terug zijn bij het begin om 12.15 uur. Een erg leuke excursie en ochtend met unieke uitzichten. We rijden weg en gaan richting de Atherton Tablelands, op ongeveer twee uur rijden van Cairns. Hier zullen we vannacht slapen. De weg slingert langzaam omhoog en helemaal aan de top heb je een uitzichtpunt over de Tablelands bij Heales Lookout. Wat zijn we dan klein met zulke vergezichten en vele bergen. Het weer is perfect waardoor we totaal zicht hebben. Als we verder rijden kom je in een soort van boerenlandschap in de bergen. Op de vele groene heuvels zie je allemaal koeien en schapen. We gaan eerst kijken bij Cathedral Fig Tree. Wurgvijgen groeien rond de bomen en de luchtwortels die naar beneden groeien maken een lang gordijn rond de bomen. Mooi en raar om te zien. Als we verder richting onze slaapplaats Yungaburra rijden komen we langs Lake Barrine waar we even stoppen om te kijken. Dit meer was ooit (10000 jaar geleden, ik weet het nog goed haha) een vulkaan en het meer wat er nu is was ooit de krater. Na er wat rond te hebben gelopen rijden we door naar ons onderkomen, Eden House Retreat in Yungaburra. Als we aankomen is er geen receptie aanwezig en ligt er een envelop met onze naam klaar en kunnen we de sleutel uit een soort kluisje halen. We lopen naar ons huisje en noem het maar een huis. Huiskamer, slaapkamer en badkamer met bubbelbad! Hier komen we de middag en nacht wel mee door. We ploffen even op de bank als we een half uur later weer op pad gaan, bezige bijtjes als we zijn. We gaan naar Curtain Fig Tree. De grootste wurgvijg die er is. Deze is veel groter als die van vanmiddag en het is echt een gordijn ja. In dit kleine Nationale Park komt ook de boomkangaroo voor die we gaan proberen te spotten, maar helaas vangen we geen glimp van hem op. Wel zien we op de terugweg naar ons huisje veel vogels, waaronder de Kookaburra. Een typisch Australische vogel die een soort lach geluid maakt. Hierna rijden we iets terug en stoppen we bij het Platypus vieuwing platform. Het wat? In Nederlands het Vogelbekdier. Dit zoogdier dat eieren legt en melk geeft vind je alleen in Oost Australië en in Tasmanië. Ook hier in Yungaburra kun je ze spotten en wel het best tegen zonsondergang. Je kunt langs een soort van rivier zitten en dan hopen dat je ze ziet zwemmen. En dus doen we, wat we toch het leukste vinden, we wachten en spotten. We zien een schildpad en in de verre verte een vogelbekdier zwemmen, maar die is gauw weg. Wel zien we onze eerste slang, in het water zwemmen. Dan lopen we een brug onderdoor en lopen we langs de kant als het steeds schemeriger wordt. En uiteindelijk wordt ons wachten weer beloond en zien we er 1 zwemmen die we helemaal langs de kant volgen. Hij gaat steeds onder en komt dan weer even boven zwemmen en gaat dan weer onder. Mart filmt het en ik maak wat foto's. Het is wel een gek dier, de snavel van een eend, het lijf van een mol en de staart van een bever. Als ie helemaal onder de brug gaat zijn we hem kwijt, maar ook dit nemen ze ons weer niet af. Een vogelbekdier in het wild. Check!! We rijden weg en stoppen dan bij Nicks Restaurant waar Mart spaghetti eet en ik een tortellini. Voldaan en met volle buiken zoeken we in het donker ons huisje weer op en gaan we heerlijk in het bubbelbad zitten en met ogen dicht genieten we van de stralen en de rust. Heerlijk om zo de dag te eindigen. Helemaal verrimpeld van het warme water gaan we eruit en schrijf ik nu dit stukje alvorens we nog in bed een film van James Bond kijken en uiteindelijk op 900 meter hoogte op de Atherton Tablelands gaan slapen. Toch maar weer een zeer geslaagde dag. Op naar morgen.

Maandag 26 september 2016

Waking up in ons huisje en natuurlijk weer erg vroeg. 06.30 uur dit keer. Bij het huisje zat ontbijt bij die we gisteren al hadden gehad als een soort van breakfast basket. Twee witte mandjes gevuld met brood, melk, beleg, drinken etc. Mart dekt de tafel terwijl ik nog even lekker blijf liggen. We ontbijten rustig aan de eettafel om daarna te douchen. Als we weer alles hebben ingepakt, rijden we om 08.30 uur weg bij het heel fijne huisje op de Tablelands. Vandaag hebben we een tussendag en veel kilometers te rijden. Het is ongeveer 400 kilometer voordat we in Townsville zijn, waar onze Ferry ligt te wachten. We verlaten Yungaburra en rijden nog een keer richting Curtain Fig Tree om te kijken of we nu nog de boomkangaroo kunnen spotten en wat denk je.... Helaas niet. We rijden hierna richting Millaa Millaa om daar aan een watervalroute te beginnen. Millaa Millaa ligt weer meer zuidelijk op de Tablelands dan Yungaburra. We bezoeken op rij de Millaa Millaa Falls, de Zellie Falls en uiteindelijk de Ellinjaa Falls. Stuk voor stuk prachtige watervallen en vooral die van Millaa Millaa waren mooi, mede omdat je daar een groot meer voor had, waar mensen heerlijk aan het zwemmen waren. Na de watervallen rustig bekeken te hebben stellen we de navigatie in op Townsville. Dit is nog meer dan 3,5 uur rijden, en het is al half twaalf dus rijden we in 1 keer door na even gestopt te zijn om te tanken. Benzine is hier trouwens niet echt duur, omgerekend ongeveer 0,90 eurocent per liter. We verlaten langzaam met het rijden de Tablelands en komen dan op de Great Tropical Drive met allemaal plantages die Bananen, Mango's e.d. verbouwen. Na drie uur rijden komen we in de buurt van Townsville, de hoofdstad van Noord Queensland en zijn we echt uit het rustige boerenlandschap en de rustige bergen. We rijden naar de haven waar we om 15.45 uur ongeveer aankomen voor de Ferry naar Magnetic Island. De Ferry die we al in maart hadden geboekt gaat om 16.25 uur dus nemen we plaats in het zonnetje om met wat drinken te wachten. Erg lekker na het vele rijden. Om 16.15 uur mogen we met de auto de Ferry oprijden en nadat we hem op de handrem hebben gezet gaan we boven op het dek op een bankje in de zon zitten om een kwartier later de haven van Townsville uit te varen. We zien nog twee dolfijnen dicht bij de haven en dan is het de open zee op richting Maggie zoals Magnetic Island liefkozend wordt genoemd. Magnetic Island dankt zijn naam aan Kapitein Cook die hier in 1770 met zijn schip langs vaarde en zijn kompas bij dit eiland kapot ging. Hij zei dat dit kwam omdat het eiland Magnetische krachten had. Vandaar de naam. We zitten met onze ogen dicht en de zeewind die door onze haren gaat. Magnetic Island komt steeds dichterbij en ook weer een nieuw hoofdstuk aan nu al weer een super reis. We komen om iets na vijven aan in Nelly Bay op Maggie en dan is het wel 1 minuut rijden naar onze slaapplaats voor de aankomende twee nachten, het luxe Peppers Blue on Blue, waar we een appartement hebben gehuurd voor de twee nachten. Het complex ligt meteen aan de haven. We parkeren de auto in de garage en checken dan in. Er blijkt ook ontbijt bij te zitten, altijd mooi meegenomen. De kamer is super en erg luxe, we like it! We halen wat te drinken bij de supermarkt op de hoek voor vandaag en morgen en trekken dan onze zwemkleding aan om even een duik te nemen en te relaxen in het zwembad. Zalig! Savonds gaan we wat eten in Nelly Bay en eet Mart een hamburger en ik een soort van visfilet als we dan in het pikkedonker terug lopen naar ons appartement. Als we omhoog kijken zien we wel duizenden felle sterren, WoW. En het lijkt wel alsof ze heel dichtbij zijn alsof je ze zo kan aanraken. Een mooi moment om een einde aan de dag te maken en om de blog van vandaag te schrijven. We gaan morgen een hele dag van Magnetic Island genieten, met z'n vele strandjes en we hopen nog wat wildlife te kunnen spotten. Het is net vakantie....

We gaan nu dus een paar dagen genieten van de zon, zee en strand en alles wat Queensland nog meet te bieden heeft waaronder het Reef. Tot snel of hopelijk niet. Laat nog maar lang duren het volgende verslag, haha.

Veel zonnegroetjes van ons,

Johan en Martin