Grampians National Park en op naar Queensland!

Hey Mates,

Deel drie zit er ook alweer op. Melbourne, the Great Ocean Road en Grampians National Park zijn alweer afgevinkt op onze to do list. Veel leesplezier weer met de afgelopen twee dagen.

Woensdag 21 september 2016

We hebben de wekker om 06.30 uur gezet, maar als ie afgaat snoozen we nog even verder. Gisteravond hadden we trouwens steaksandwiches met gebakken aardappels meegenomen naar onze kamer om ze daar heerlijk op bed op te eten met een leuk tv programma erbij. We lanceren het bed uit, wat kwam door de veren die we de hele nacht hebben gevoeld en gaan ons eerst wakker douchen en zoeken dan het ontbijt op, om wat ze hier noemen een Brecky te doen, wat bij dit hotel zat. Een simpel maar lekker ontbijtje later rijden we na het uitchecken om 08.00 uur weg. Het regent en we stellen de navigatie in op het plaatsje Dunkeld, wat ongeveer 100 kilometer rijden is. Deze plaats is de toegang tot het Grampians National Park. We zullen het park vanaf het zuiden inrijden. Eenmaal in Dunkeld bezoeken we eerst het visitor centre om een kaart van het park te halen en te vragen of er nog dingen zijn waar we rekening mee moeten houden met dit weer. Gelukkig is alles open en we rijden iets verder het park binnen. De grote rots bergen liggen er mooi bij met de toppen in de mist. Gelukkig als we zijn is het 5 minuten na het binnen rijden droog. We maken een foto van de weg met de grote bergen en als we iets verder rijden staat er aan de zijkant van de weg een grijzige Kangaroo ons op te wachten. Alsof ie wilde zeggen, Welcome in Grampians. De weg naar Halls Gap, de centrale plaats in het park waar wij ook zullen slapen, is nog 65 kilometer. We besluiten op de weg waar je 100 mag, gewoon rustig te rijden om wild te spotten. Door het rustige rijden zien we een aantal mooie beekjes waar we stoppen om foto's te maken. Als we dichterbij Halls Gap zijn gaan we eerst de Silverband Falls bekijken. Het lopen ernaartoe is ongeveer 1 km, en dan kom je bij een weer mooie waterval uit. Het verveelt nooit zo'n uitzicht. Ze zijn allemaal anders. We bekijken de waterval wat langer voordat we foto's maken omdat er van die jengelige kinderen hun energie kwijt moesten en steeds voor de waterval met stenen gooiden. Mag je lachen als er dan 1 uitglijd...? Haha. Na de waterval dus goed te hebben bekeken lopen we terug naar de auto en gaan we naar het Brambuk Cultural Centre om wat te eten en te drinken en om wat achtergrond te lezen over het park. We nemen thee en koffie met allebei een Limon Scone, waar je verse jam bij kreeg. Heerlijk! Hierna is het ongeveer 12.15 uur en rijden we via het straatje van Halls Gap de weg naar boven waar alle bezienswaardigheden aan liggen. We stoppen eerst bij de Wonderland Carpark vanwaar je een aantal trails kunt lopen. Eerst lopen we samen naar de Grand Canyon, zoals een uitzichtpunt word genoemd. Totaal anders natuurlijk dan die in Amerika. De rotsen zijn hier zwart en grijs en heel grillig en het is veel kleiner. Dan kun je de trail lopen naar The Pinnacle, een Walk van 2,1 km heen en weer 2,1 km terug. Mart vind het niet erg als ik deze doe en dus ga ik hem lopen. Een echt looppad is er niet, maar de hele tocht gaat over rotsen, rotsen en rotsen. Geloof me het was echt een barre en zware tocht naar boven en mijn toch best goede conditie werd erg op de proef gesteld. Eenmaal helemaal boven heb je wel een prachtig uitzicht op het Wonderland zoals ze dat noemen vanaf een rotspunt met een hek eromheen. Het laatste stuk gaat door een heel nauwe kloof wat The Silent Street wordt genoemd. Je hoort ook alleen de wind boven, en mijn gehijg haha. Het is 13.15 uur en als ik boven sta begint het te regenen en niet zacht ook. Ik ga terug over het pad met rotsen, en gelukkig gaat naar beneden altijd veel sneller. Wel gaat het steeds harder regenen en de rotsen worden gladder. Ik haast me net te snel naar beneden en glijd uit en gelukkig vangt m'n knie me op, auw. Ik ren terug naar beneden en naar de auto en ben zeiknat! Mart moet lachen en ik uithijgen. Deze trail doe ik nooit meer. Zo heavy de tocht naar boven. We besluiten om terug te rijden naar Halls Gap om in te checken bij Grampians Motel om me even snel te douchen en droge kleding aan te doen. Het motel ligt tussen de bergen en heeft een prachtig grote tuin en oprit. Dan verwacht je wel wat van de kamers, maar die is oud en smoezelig. Ik douch mezelf snel af met nog kouder water dan de regen van net (heet deed het niet) en trek schone kleren aan. Rond drieën stappen we weer de auto in en rijden weer terug naar boven. We gaan eerst naar het verste punt, welke de Mackenzie Falls zijn. Het is als we boven zijn weer gelukkig gestopt met regenen en we lopen de weg naar de waterval van 1 km. Door de regen is de waterval heftig en mooi. Hierna bezoeken we het ernaast gelegen Broken Falls. Als we ook deze hebben bekeken begint het toch weer te motregenen en besluiten we terug naar Halls Gap te rijden om te kijken waar we vanavond gaan eten. De twee andere bezienswaardigheden hopen we morgenochtend nog te kunnen bekijken voordat we terug rijden naar Melbourne. We halen in Halls Gap een lekker stuk verse Caramel Fudge voor zometeen bij een warme kop thee en reserveren bij een restaurant voor 19.00 uur. Bij het stadje heb je trouwens een parkje waar je niet 1, niet 2, maar wel 50 Kangaroos ziet waar de mensen tussen lopen. Wij zijn toch blij dat we ze echt in het wild hebben gespot en laten ze dan ook rustig met rust. Om 19.00 uur schuiven we aan bij Quarry Restaurant. Het is woensdag en het is schnitzeldag. We doen allebei mee. Mart neemt een Tropicana en ik een Pepperoni, en we likken nog net niet onze vingers af. Heerlijk na zo'n regenachtige dag. Een toetje gaat er niet meer in en we rijden in het donker terug naar onze kamer, waar we nog thee en koffie nemen met nog een stuk Fudge. Gelukkig viel de regen mee en hebben we niets van de flood gemerkt, maar op het nieuws zien we dat sommige plaatsen veel problemen hebben met al het water. Morgen nog de ochtend in Grampians en dan weer terug naar Melbourne. Tot morgen!

Donderdag 22 september 2016

Weer vroeg wakker na een heel koude nacht. Het was vannacht rond het vriespunt en dat voelden we goed in onze kamer. Gelukkig doet het warme water het nu wel en douchen we ons allebei warm. Als we helemaal klaar zijn is het pas half acht en zoeken we de plaatselijke bakker op in Halls Gap. We halen wat te eten en te drinken en eten dat op in een parkje in het zonnetje. De ochtend is veel beter dan gisteren en het is licht bewolkt. Na alles weer naar binnen gewerkt te hebben zoeken we de auto weer op en gaan we de overige bezienswaardigheden bekijken die we gisteren niet meer konden doen. We beginnen met het rijden naar Reeds Lookout en The Balconies Lookout. Als we de derde bocht om zijn staat er aan de zijkant van de weg een prachtige bruin/zwarte Kangaroo ons aan te staren. Na hem rustig bekeken te hebben springt ie de rotsen op en zo het bos in. Wat een mooie was dit. We rijden verder naar boven en komen boven aan waar we de auto parkeren. Eerst bekijken we het uitzicht bij Reeds Lookout. Zagen we gisteren niets van de uitzichten door de vele bewolking, nu hebben we een goed zicht en zien we de diepte van de vallei. Er hangt nog wel bewolking maar we kunnen tenminste alles zien. Dan wacht de trail naar the Balconies Lookout. Een mooi pad van heen en terug ongeveer 30 minuten brengt je naar het uitzichtpunt. Het is koud en waait goed. Het is net 5 graden en met de wind bij het uitzichtpunt bevriezen we nog net niet. We nemen het uitzicht goed in ons op en lopen dan weer terug naar de auto. Op naar Baroka Lookout. Ook dit is een uitzichtpunt, maar dan aan de andere kant. Je ziet eigenlijk hetzelfde als gister wat ik zag bij de trail van the Pinnacle, maar nu veel meer door het betere weer. We maken wat mooie foto's als we dan weer de warme auto opzoeken om langzaam naar beneden te rijden en dan de Hansie Hansie in te stellen op Melbourne. We gaan Grampians National Park weer verlaten en zijn blij dat we de grillige toppen en uitzichten deze ochtend toch nog met veel beter weer hebben mogen zien. Ook de Kangaroo was een kadootje vanmorgen. De weg naar Melbourne is nog 260 kilometers te gaan welke we met een kleine stop om te plassen in 1 keer rijden. We hebben de navigatie ingesteld op Brighton, een badplaats in het verlengde van St. Kilda, waar we een paar dagen geleden ook zijn geweest om naar de pinguïns te kijken. In Brighton gaan we naar het strand om nog even lekker uit te waaien in de enorme wind die er staat en om de Bathing Boxes te bekijken. Op dit strand staan allemaal leuke strandhuisjes (83 stuks) die allemaal mooi gekleurd zijn. Het is een mooi gezicht zo op een rij met al die kleuren. We lopen het strand op en neer en al is het koud, het is heerlijk om na weer een lange rit even uit te waaien. Nadat onze neuzen lekker koud zijn geworden gaan we weer naar de auto en gaan we vandaag een lunch/diner doen. En niet zomaar 1. Nee we gaan de hoogte in met een metro... In Easey Street heb je een burger tent die helemaal is ontworpen en gemaakt is met graffiti street Art en als thema de metro. Op het dak van het restaurant staan drie metro wagons waarin je kunt eten. Als we aankomen is het een grappig gezicht en eenmaal binnen lopen we naar boven totdat je in de metrowagons komt. Alles in ingericht zoals in een echte metro en op de bankjes kun je plaatsnemen en kun je dus eten bestellen. Hierbij heb je ook nog eens uitzicht op Melbourne. Ook zie je overal graffiti zoals je bij een metro en in de stations ook ziet. We eten allebei een lekkere burger en vinden het erg gezellig. Alles klopt en ze hebben het goed en leuk bedacht en uitgevoerd. Je voelt je ook echt in een metro. Als je naar boven/beneden loopt hoor je ook de omroep hoe laat de metro vertrekt. Ook leuk om zo Melbourne af te sluiten, daar zoals verteld Melbourne de Street Art hoofdstad is. Het is dan alweer 16.30 uur en gaan we richting ons hotel bij het vliegveld, Ciloms AirPort Lodge. We checken in en halen de auto helemaal leeg. We brengen meteen daarna de auto naar het vliegveld terug en 1283 kilometers hebben we in Melbourne en omgeving gereden. Totaal staat de teller al op 4071 kilometer. We nemen de shuttlebus terug naar ons hotel, waar we op bed ploffen en nog goed gaan uitrusten. Morgenochtend gaat om 03.15 uur de wekker al en worden we om 04.00 uur naar het vliegveld gebracht. Om 06.10 uur vliegen we met Jetstar naar Cairns in het noordoosten waar we alweer gaan beginnen aan deel 4. Mijn god wat gaat het hard. Op naar Queensland, waar we ons vooraf enorm op verheugden. Tot snel waar weer, see ya laters Aligators!!

Tot snel vanuit Queensland waar we de lage temperaturen hier in de staat Victoria gaan inruilen voor hogere en warmere. Heerlijk!

Veel liefs

Johan en Martin