Tupelo en eerste dag New Orleans

Dat een reis niet altijd gaat zoals je gepland hebt , daar zijn we wel aan gewend. Maar als een ander iemand onze reis overhoop gooit is het wat anders...

Zondag 3 juli 2022

Redelijk geslapen zoeken we al gedoucht het ontbijt op. We nemen hetzelfde als gister want veel meer keus is er niet. Ach, Wat heb je meer nodig? Hierna pakken we de koffers in, checken uit en tanken we de auto vol. Vandaag wordt een lange rijdag op weg naar het zuiden,maar we gaan starten met het rijden maar Tupelo. Dit ligt op een kleine twee uur rijden vanaf ons motel. We rijden 08:15 uur weg en komen er rond 10:00 uur aan.

Tupelo is de geboorteplaats van Elvis Presley waar hij op 08-01-1935 is geboren. Als we uitstappen zien we het geboortehuis van Elvis al staan en lopen we eerst daar naartoe. Er naartoe lopend krijgen we van een wat oudere man een plattegrond en verteld hij dat het huis pas te bezichtigen is vanaf 13:30 uur omdat het zondag is en daarvoor iedereen naar de kerk gaat. Wij hadden toch al niet de intentie om binnen te moeten kijken dus we zullen er niet op wachten.

Als we het huisje dat zijn vader Vernon zelf heeft gemaakt hebben bekeken lopen we iets verder. Het huisje staat trouwens tussen een grote cirkel. Die cirkel loopt van 1935 (geboortejaar Elvis) en eindigt met 1977 (overlijdensjaar Elvis). Ook schenken ze hier in een klein parkje om het huis heen enkel aandacht aan de jaren dat Elvis hier woonde, dus echt zijn jeugdjaren totdat het gezin naar Memphis verhuisde.

Iets verder van het huisje ligt een klein pleintje met daarop een standbeeld van een 11 jarige Elvis gemaakt door een Nederlander Van Sommen. Als je dan verder loopt, loop je een heuvel op met daar een standbeeld van een dertienjarige Elvis en daarachter de oude, succesvolle Elvis. Ook vind je op het terrein een oude kerk waar Elvis naartoe ging en gospel leerde zingen.

Hierna lopen we nog een keer terug naar het huisje en als we die nogmaals hebben gezien stappen we terug in de auto en zetten we koers naar Natchez. Dit ligt op ongeveer 5 uur rijden, maar wij zullen vanaf Tupelo de Natchez Trace Parkway gaan rijden, dus doen we er iets langer over. Dit is het vervolg van de weg die we ook al een stuk vanuit Nashville hebben gereden. Als we de Parkway oprijden is het nog mooi weer, maar daarna rijden we soms in kleine buien. Gelukkig duren die niet de hele weg en na een uurtje rijden we weer in prachtig weer verder. We stoppen bij wat punten om te bekijken en zien onderweg ook een hert en twee Possums de weg over steken. Je kunt dus ook weer gewoon over de Interstate rijden maar deze weg is rustiger en je rijdt prachtig tussen de bossen door. Onderweg halen we een lunch bij Subway en stoppen we ook bij Cypress Swamp. Hier loop je over een houten brug tussen grote Cipressen die in een moeras staan. Het geheel is een kleurspel van alle kleuren groen.

Tegen zessen komen we aan in Natchez wat ook weer aan de Mississippi ligt en dus ook in een voor ons nieuwe staat, Mississippi. Ook is Natchez 1 van de rijkste steden in Amerika en dat komt door de geschiedenis van katoenplantages waarbij ook een verleden met slavernij gepaard gaat. Tot de burgeroorlog waarna slavernij is afgeschaft waren de grote plantage huizen bezig met katoen, maar vooral de slaven deden het werk. Wij hebben Natchez vooral als tussenpunt, omdat vandaag nog verder rijden geen optie was. We zullen morgen op de weg naar New Orleans wel langs wat plantages rijden om die te bekijken. Het was vandaag een lange reisdag en we besluiten om een snelle hap te doen bij Burger King en weer terug te rijden naar onze kamer om daar wat te rusten en het plan voor morgen naar New Orleans te maken. Morgen is het ook 4th of July, oftewel Independence Day in Amerika. Eerst lekker slapen, want na zo’n lange rit zijn we daar wel aan toe.

Maandag 4 juli 2022

We hebben de wekker rond 06:45 uur gezet want we willen vandaag vroeg uitchecken en richting New Orleans rijden zodat we bijna een volle dag daar alvast kunnen zijn, maar een ongelooflijk drama gooit roet in het eten. Er is namelijk bij ons thuis ingebroken terwijl we hier zijn en ze hebben ons hele huis overhoop gehaald en wat spullen meegenomen.... Mijn moeder appte me vlak voor de wekker ging en ik las gelijk dat het niet goed was dat ons slot uit de deur lag. Na veel beeldbellen met vooral m’n moeder en broer weten we nu ongeveer wat ze hebben meegenomen en nadat alles is geregeld moeten we rond 11:00 uur onze kamer uit en moeten we verder. De rit naar het zuiden naar de eerste stop duurt iets meer dan twee uur en zonder radio aan, is het stil in de auto. We zijn even sprakeloos en het komt nog niet echt binnen... zo onwerkelijk. Blijf met je ¥$<£!|@‘, poten van iemands spullen af, ze weten totaal niet wat ze een ander aandoen...

Met even stoppen om wat te eten (door alle shit een Hotdog als ontbijt en tevens lunch) rijden we eerst langs de plantages die een uur rijden voor New Orleans liggen. In Natchez en verder naar het zuiden getuigen fraaie huizen en plantages van de welvaart van katoen en suikerriet handelaren voor de burgeroorlog. Aan de achterkant van deze rijkdom ligt het verschrikkelijke bestaan van de slaven die veel van deze handelaren vroeger hadden. Met de burgeroorlog en de afschaffing van de slavernij veranderde hier gelukkig veel. Wij hadden vooraf al ervoor gekozen om geen Tour door zo’n huis te doen maar enkel de buitenkant te bekijken en de slaven huisjes. We vinden namelijk dat als je ook nog eens moet betalen voor zo’n geschiedenis dat het voor ons niet goed voelt. We houden het op er langs rijden en bekijken en even stil te staan wat hier zoveel jaar geleden geweest moet zijn...

Hierna rijden we door naar New Orleans, in alweer een andere staat namelijk Louisiana. We rijgen de Staten aan elkaar. New Orleans ligt naast de kronkelige Mississippi en is het 1 van de oudste steden van Amerika. Het is niet de hoofdstad van Louisiana, dat is Baton Rouge. Als we aankomen rijden in de stad geeft dat gelijk een heel prettig gevoel, al zijn we allebei er niet helemaal met ons hoofd bij. We parkeren de auto en omdat het 4th of July is, mag je overal gratis parkeren. Dat scheelt weer, want parkeren hier is best prijzig.

We lopen richting Jackson Square, het middelpunt van de stad waar veel straatartiesten en kunstenaars met hun mooie werk staan. Ook zit hier Café du Monde. Dit is een bekend café hier om zijn beignets. Hier gaan we even zitten en eten we allebei een beignet met een glas verse jus d’orange en dan overvalt bij ons beide wat er thuis is gebeurt en zitten we allebei er even helemaal doorheen. De stad voelt zo fijn, dat je dan extra wordt geconfronteerd met het feit dat ze in ons huis zijn geweest en dat we daarom toch anders genieten van hier te zijn. We bespreken alles en besluiten voor nu om gewoon door te gaan, om die klootzakken (we zijn nog netjes) niet en ons huis over hoop te halen en onze vakantie ook nog te laten stoppen, want daar denken we natuurlijk wel over na. We eten de beignets op en lopen dan nog iets verder met een straat vol leuke winkels. Het is trouwens het French Quarter, een wijk in New Orleans.

We lopen daarna naar de bekendste straat van New Orleans, Bourbon Street. Als we daar doorheen lopen en de fijne sfeer ervaren overvallen onze emoties ons weer... we lopen de hele straat door op weg naar onze auto en besluiten om gewoon hier in de stad te blijven en hier een hotel te zoeken, welke we vinden in het Best Western Plus. Zo hoeven we niet op zoek naar een hotel net buiten de stad en kunnen we ons rustig opfrissen, want vanavond willen we de stad weer in, ook voor het 4th of July vuurwerk.

Rond 19:00 uur als we fris gedoucht zijn en lekker even bij elkaar hebben gelegen lopen we het hotel uit richting opnieuw French Quarter. We gaan eerst wat eten en doen dit bij Landry’s Seafood House, waar we beide een typisch gerecht van New Orleans eten, Gumbo. Dit is een smaakvolle stoofpot van vis en groeten en rijst. Wij hebben met krab en garnalen en het is echt zalig. Hierna lopen we weer richting Jackson Square en daarna naar Bourbon Street die nu in de avond nog gezelliger is, met alle neon lichten en barretjes. We lopen de hele straat af en en weer terug en vergeleken met Nashville en Memphis hebben we een winnaar... New Orleans! Niet uit te leggen maar deze stad heeft iets. Met weer wat kilometers in de benen halen we een ijsje bij Kilwins. Er staat een enorme rij en goedkoop is het niet, maar lekker...

Met het ijsje in de hand kijken we hoe het vuurwerk boven De Mississippi wordt afgeschoten om Independence Day mee af te sluiten, en dat kunnen ze wel hier. Na de laatste knallen in Rood, Wit en Blauw lopen we nog een keer terug naar het gezellige Bourbon Street en drinken we een drankje waarna we rustig naar ons hotel lopen. Morgen vroeg op omdat we de auto voor 08:00 uur weg moeten halen van de weg.

Eenmaal in de kamer valt de dag in als een bom, schrijf ik dit stukje en zijn we bekaf. Wat een dag. Wat een kutdag. Het is verschrikkelijk wat er is gebeurd thuis, maar mede door onze lieve familie en vrienden die alles hebben geregeld, kunnen we eventueel verder met de reis. Ook ben ik ongelooflijk trots op m’n kanjer die ondanks dat er heel persoonlijke dingen weg zijn, zo sterk blijft en net als mij blijft doorgaan. Ze krijgen ons niet klein, nooit. Daar zijn we te sterk voor, ze kunnen alles afpakken maar elkaar en onze familie en vrienden nooit. Als ik het zo schrijf schieten de tranen weer in de ogen en is het genoeg voor vandaag. We gaan proberen te slapen in New Orleans, die ondanks alles een goed gevoel geeft, kun je nagaan als je hier helemaal onbezorgd zou zijn....

Veel liefs van ons!

Grab Somebody

Come on Down

Bring a paint Brush

We are painting the town

There’s some sweetness going around

Dreams do come true in New Orleans

New Orleans - Anika Noni Rose