Route 66 en St. Louis

Get your Kicks at Route 66

It winds from Chicago to LA

More then two thousand miles all the way

Get your Kicks at Route 66

Route 66 - Glenn Frey

Maandag 27 juni 2022

Het kan dus wel, lekker slapen in dit motel. We hebben beide stukken beter geslapen dan de voorgaande nachten. We worden rond 06:30 uur wakker en vandaag zullen we Chicago verlaten en echt beginnen aan de road trip. En hoe kun je die beter beginnen dan over de moeder der alle wegen, Route 66. De weg met een totale lengte van 3940 km werd geopend in 1926 en veel gebruikers gebruikten de weg om naar het westen te emigreren. In 1985 werd de Route 66 opgeheven, maar nog veel mensen rijden de wereldberoemde weg. Wij zullen de weg volgen van Chicago naar St. Louis, onze volgende stop in onze road trip.

Rond 08:15 uur stappen we in de auto en rijden we weg van ons motel. We moeten eerst nog even wennen aan de navigatie en vooral aan de dame die het verteld, ze is soms net te laat als we al op de weg zitten, maar op een gegeven moment hebben we haar door. Vrouwen... ;-)

De Route 66 brengt ons als eerste stop naar Bolingbrook, alwaar we even stoppen bij een bakery om een ontbijtje te scoren en wat foto’s te maken van bezienswaardigheden langs de weg, want ook al bestaat de Route 66 niet meer, je kunt echt van alles zien langs de weg. Dit vinden we zo leuk. We hadden gisteren al het officiële start bord gezien en gefotografeerd op Adams Street in Chicago. Als we het ontbijtje op hebben rijden we verder via de South 53 (Historical Route 66) naar Joliet. Dit plaatsje is vooral bekend van de Blues Brothers. De film is sowieso veel in Chicago opgenomen en in Joliet staat de gevangenis uit de film en langs de weg vind je wat dingen van de Blues Brothers. Ook in dit stadje stoppen we even om wat dingen te bekijken alvorens we door gaan. Ook vind je hier nog een echt stuk weg met de echte klinkers van de oude weg. Via Wilmington en Braidwood rijden we door naar Gardner. We stoppen heel veel langs de weg, want alles is te leuk om te zien en te bekijken. In Wilmington heb je bijvoorbeeld The Gemini Giant, een grote astronaut pop en in Gardner een enorm oude Diner die niet meer in gebruik is. De Route 66 slingert daarna naar Dwight, waar we bij een oud tankstation worden opgewacht door een oude vrouw die van alles verteld. Ook moeten we met een punaise op een grote kaart markeren waar we vandaan komen. Er zijn al genoeg Nederlanders hier geweest zo te zien. Eenmaal in Pontiac stoppen we wat langer. Hier hebben ze een een heel pleintje met van alles van ouderwetse Route 66 dingen.

In Pontiac lunchen we ook even met wat te drinken, want door het vele stoppen en uitstappen gaat de tijd snel en we moeten nog vele kilometers verder. Normaal is de weg van Chicago naar St. Louis ongeveer 5 uur rijden maar over de Route 66 met alle bezienswaardigheden ben je er zo wel het dubbele mee zoet.

Na een lekkere lunch starten we de wagen weer en gaan we verder met onze kicks on route sixty-six. Via de plaatsen Lexington, Normal en Bloomington komen we in Atlanta, waar ook weer veel te zien is zoals Muffler Man. Weer een groot standbeeld van een man met een hotdog, ik kan je dirty mind nu alweer horen Hans... kom maar op. De route is trouwens echt prachtig om te rijden. Heel veel uitzichten zo ver als je kan kijken van bossen en weilanden. We snappen dat veel motor rijders de weg super vinden. Ook wij komen veel motor rijders tegen.

We zitten dan nog niet eens op de helft van de weg die we vandaag gaan afleggen en dus besluiten we iets minder te stoppen en te genieten van alles wat we onderweg zien en tegen komen. In Lincoln staat bijvoorbeeld een oude Molen die vroeger als restaurant werd gebruikt waar mensen vooral schnitzel aten. Op een gegeven moment rijden we dan ook via Springfield, de hoofdstad van de staat Illinois. Een veel kleinere stad dan Chicago, maar toch de hoofdstad. Hier vind je ook geen hoge gebouwen. Het is dan al na vieren en we rijden verder via Litchfield naar Livingstone. Hier vind je een oude antiek markt en weer een oude diner die wel in gebruik is. Het is te leuk om te zien allemaal. Als we in Hamel aankomen stoppen we bij The tourist Haven restaurant. Dit oude restaurant op de Route 66 is nog steeds in gebruik en we besluiten om hier te gaan eten, daar het al etenstijd is. Eenmaal binnen is het een walhalla aan Route 66 dingen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het hangt of staat hier. We nemen allebei een burger en Mart ook een lekkere koude Budweiser. We laten het ons goed smaken en zijn hongerig van het rijden en stoppen.

Onze vingers afgelikt te hebben stappen we in om het laatste stukje van de route naar St. Louis te rijden. Voor ons eindigt dit gedeelte van de Route 66 bij de Chain of Rocks Bridge. Vroeger reden ze hier met de auto overheen maar dat kan tegenwoordig niet meer. De brug loopt over de Mississippi, de bekende rivier. We stoppen om er even te kijken, maar besluiten de brug niet meer helemaal over te lopen. Al helemaal niet omdat we even geparkeerd stonden waar het helemaal niet mocht. En dan zit de route erop en hebben we vandaag meer dan 600 kilometer gereden. Als je rechtstreeks via de snelweg rijd is het ongeveer 480 km, maar door al het stoppen en de Route 66 te volgen en af en toe te zoeken waren we dus veel langer onderweg met veel meer kilometers, ze waren het wel allemaal waard. Niet gek dat we wel toe zijn aan een hotel. Als we naar het centrum rijden, gaan we via een brug weer de Mississippi over en zingen we het bekende nummer van Pussycat. De Mississippi zullen we nu ook helemaal gaan volgen naar het zuiden. We hebben vooraf geen hotel geboekt en gaan even bij een paar hotels en motels naar binnen, maar de prijzen zijn behoorlijk hoog. Bij de Red Roof Inn geeft de dame ook een hoge prijs door maar als we dan op internet kijken via ons Expedia account zijn we zo bijna 100 euro goedkoper uit. Hoe dan? We boeken de kamer voor twee nachten via Expedia en even later ploffen we op bed. Uitgeput kijken we terug op weer een geslaagde dag met veel kilometers op de fantastische Route 66. We genieten van de reis tot nu toe en het samen zijn. We kijken nog even tv maar niet veel later vallen onze ogen dicht en vallen we beide in slaap. Morgen een hele dag in St. Louis.

Dinsdag 28 juni 2022

When I think about St. Louis

I can’t help but think of you

Yeah there’s something about this City

Whenever I come passing Through

St. Louis - David Nail

Allebei heerlijk geslapen, na de lange maar zeer leuke rijdag over de Route 66. We worden wakker in de staat Missouri in de stad St. Louis. De stad ligt aan de rivier Mississippi en het is van oudsher “The Gateway to the West”. Ook zijn hier een paar bekende muzikanten geboren zoals Tina Turner, Scott Joplin, Chuck Berry en Miles Davis. We frissen ons op en willen voor 09:00 uur in de stad zijn. Als je namelijk voor 09:00 uur een garage binnen rijd en voor 18:00 uur weer weg gaat betaal je slechts 7 dollar. Dit word ook wel Early Bird parking genoemd, dat past dus goed bij ons Haha.

We parkeren de auto in een garage aan Olive Street en gaan dan eerst op zoek naar een Starbucks om koffie, thee en een ontbijtje te kopen. Hierna lopen we richting de Mississippi. Aan deze rivier ligt namelijk het Gateway Arch National Park. Dit is het kleinste National Park van Amerika en hier staat het wereldberoemde roestvrijstalen monument. De Arch weerspiegelt de rol van St. Louis in de westelijke uitbreiding van de Verenigde Staten in de 19e eeuw. Het park waar het in ligt is het Jefferson National Memorial. Tot zover een stukje geschiedenis...

Wij hebben St. Louis vanwege de grote boog opgenomen in ons schema. We wilden sowieso naar Chicago en dan is St. Louis een goede stop op weg naar de drie grootste muzieksteden van Amerika : Nashville, Memphis en New Orleans.

We lopen het park in en bekijken de immens grote Arch. Het is een mooi gezicht zo met de Mississippi ervoor. We maken wat foto’s en gaan dan de stad verkennen. Het is een best grote stad, maar een echt centrum is er niet. Echt straten met veel winkels en restaurants vind je hier niet. We lopen eerst naar Bush Stadium, de thuishaven van honkbalclub The St. Louis Cardinals. Vanavond is er ook een wedstrijd, maar wij hebben al twee keer een wedstrijd in Amerika bezocht en laten deze even aan ons voorbij gaan. Daarna lopen we naar Union Station. Terwijl we daar naartoe lopen kom je door een aantal parkjes met allemaal kunstwerken. Union Station was ooit een groot trein station en is nu omgebouwd tot hotel en entertainment center, maar veel details van het treinstation zijn er nog. Ook staat er een groot reuzenrad. Als we het hebben bekeken lopen we weer terug richting de Gateway Arch.

Om 12:00 uur hebben we een ticket om met een soort van tram helemaal naar boven in de Arch te kunnen. Gelukkig hadden we al tickets besteld, want als we binnen lopen staat er een bord uitverkocht en veel mensen worden weer terug gestuurd. Wij scannen onze tickets en als we door de security zijn komen we eerst in een museum met de history over Amerika en de Arch. Daarna lopen we naar de North Tram en wachten we op onze beurt om naar boven te gaan. Per keer mogen er 40 mensen naar boven en dit blijkt een waar spektakel. De tram is een kleine ronde bol met net plek voor 5 mensen,je moet niet claustrofobie hebben... je stapt al naar binnen door heel kleine deurtjes en als je eenmaal zit moet je je hoofd iets buigen, zo klein is het. De tram, of zoals wij het noemen de ronde tijdscapsule brengt ons in 4 minuten naar boven in de Arch en als we uitstappen zijn we 192 meter hoog in het puntje van de Arch. Er zitten allemaal kleine raampjes in waardoor je naar buiten kan kijken en vanaf hier heb je een fantastisch uitzicht over St. Louis en de weide omgeving van beide kanten. Na tien minuten moet iedereen weer terug naar zijn capsule en binnen drie minuten sta je dan weer beneden. Erg gaaf! Eenmaal beneden eten we beide een broodje pulled pork als lunch en lopen we naar de auto toe. Het is ongeveer half twee en we rijden naar het grootste park van de stad, Forest Park. Het is prachtig weer en hier lopen we klein uur lekker rond. Als we warm en bezweet zijn gaan we terug naar de auto en stellen we de navigatie in op Ted Brewer. Wie? Nou Ted Brewer... Dit is een ijswinkel die enorm bekend is hier. Als we aankomen rijden staan er rijen mensen te wachten dus dat belooft veel goeds!

Mart neemt een Ananas/Banaan en ik een Aardbei/Pistache. Het is heel zacht ijs waarbij ze met verse stukken fruit alles mixen door het ijs. Een soort van Swirl. Met dit warme weer genieten we met vele anderen op de banken voor de ijswinkel van het lekkers. Deze stond dus niet voor niets op de blogs en blij dat we hier even naartoe zijn gegaan. En dan hebben we alles wat we hier wilden doen gedaan. Het is tegen 16:00 uur en we besluiten om lekker terug te rijden naar ons hotel en daar nog even te relaxen en wat te drinken. Het is tenslotte vakantie ;-)

Tegen 19:00 uur hebben we wel weer wat trek en rijden we naar Imo’s. Dit is een Italiaans restaurant. We willen graag een typisch gerecht gaan eten van St. Louis en dat is toasted Ravioli. Gevulde Ravioli met rundvlees en dan gefrituurd. Als sausje krijg je er dan een vlees saus bij, een soort van Bolognese saus. We vinden het eigenlijk best lekker en het is niet heel veel wat je krijgt maar genoeg voor ons. Als we uitgegeten zijn rijden we gewoon omdat het kan nog een keer langs Ted Brewer voor een toetje. We komen niet vet maar moddervet terug, maar dat zien we dan wel weer. Nu neemt Mart een Banaan/Hot Fudge en ik een Framboos/Banaan... Ma, je moet alleen al hiervoor naar Amerika haha...

Na het ijsje rijden we naar Queen Casino om een kijkje te nemen en een klein gokje te wagen. We hebben allebei 20 dollar en aan het eind van de avond hebben we daar nog 20 dollar van over. We zullen de vakantie dus toch zelf moeten betalen helaas. In het donker rijden we terug naar Red Roof Inn en kijken we nog even tv en ik schrijf dit stukje. Morgen rijden we naar Nashville, de eerste echte muziekstad van onze trip. We zijn benieuwd. We willen rond 08:00 uur vertrekken omdat we weer ongeveer 500 kilometer moeten rijden. De roadtrip gaat dan weer verder, maar eerst maar weer lekker slapen.

Tot snel vanuit de Country stad Nashville!

Veel liefs van ons!